America America (1963)
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Ηλίας Καζάν
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Η μουσική της ταινίας ηχογραφήθηκε στην Ελλάδα με την Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών
Οι στίχοι είναι του Νίκου Γκάτσου
Τραγουδούν: Βασίλης Ριζιώτης και Γιώργος Ρωμανός
Χατζιδακικό ύφος με κυρίαρχο μουσικό όργανο το σαντούρι.
Δείτε ολόκληρη την ταινία
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Ηλίας Καζάν
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Η μουσική της ταινίας ηχογραφήθηκε στην Ελλάδα με την Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών
Οι στίχοι είναι του Νίκου Γκάτσου
Τραγουδούν: Βασίλης Ριζιώτης και Γιώργος Ρωμανός
Χατζιδακικό ύφος με κυρίαρχο μουσικό όργανο το σαντούρι.
Αφήνοντας για λίγο την αμερικανική θεματολογία, ο Καζάν στρέφεται στα πάτρια εδάφη διασκευάζοντας το ομώνυμο μυθιστόρημά του, την επική οδύσσεια ενός μετανάστη με εμφανείς αναφορές στην οικογένειά του και ιδιαίτερα τον θείο του. Η αφήγηση ξεκινά το 1896 και τοποθετείται στα παράλια της Μικράς Ασίας. Η βιοπάλη ενός φτωχού νέου που από παιδί ονειρεύεται να ταξιδέψει στην υπερατλαντική γη της επαγγελίας, μοιάζει με κάθοδο στην κόλαση. Μετατρέπεται ωστόσο σε ανάσταση κατά την άφιξή του εκεί, τη στιγμή που αρχίζει ουσιαστικά το αληθινό δράμα του μετανάστη. Ο νεαρός τότε Στάθης Γιαλελής ενσαρκώνει, στην προσωπική αυτή εξομολόγηση του καταξιωμένου πια Καζάν και υπό τους μαγικούς ήχους του Χατζιδάκι, το αρχέτυπο του «τραγικού» μετανάστη που εξακολουθεί να ταλανίζει τον ελληνισμό. Τα γυρίσματα έγιναν σε πραγματικές τοποθεσίες στην Ελλάδα και την Τουρκία, ενώ η ταινία απέσπασε το Όσκαρ καλλιτεχνικής διεύθυνσης.
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στην Κωνσταντινούπολη, αλλά ο σκηνοθέτης φοβόταν ότι οι Τούρκοι αξιωματούχοι θα έφερναν αντιρρήσεις σε κάποια από τα περιστατικά που περιέγραφε η ταινία και γι' αυτό μετατόπισε την παραγωγή της ταινίας στην Ελλάδα.
Μάνος Χατζιδάκις, για τη μουσική της ταινίας "America, America" (1963):
Στην Αθήνα όταν τελειώνει το καλοκαίρι είναι γιορτή. Και η νύχτα είναι πιο όμορφη κι από την πιο όμορφη γυναίκα. Μια τέτοια νύχτα, πάνω σε μια ταράτσα με πολύ κόσμο που μίλαγε και τραγουδούσε, ο Καζάν μου φώναξε από μακριά: "Θέλεις να γράψεις τη μουσική για το America, America;"
Κείνη την ώρα ακριβώς, η Ακρόπολη, χρωματισμένη σαν γλυκό συνοικιακού ζαχαροπλαστείου από το Ήχος και Φως, με Δωρικές τρομπέτες και Ιωνικές συγχορδίες, ετρόμαξε κι αυτόν κι εμένα, ενώ μια τρομερή φωνή μας υπενθύμιζε πως πριν τρεις χιλιάδες χρόνια οι Αθάνατοι Έλληνες φτιάξανε τον Αθάνατο Παρθενώνα... και η Ακρόπολη άλλαζε χρώματα από την ντροπή της.
Τη στιγμή που είπα στον Καζάν ότι δέχομαι, η Ακρόπολη είχε γίνει "πράσινη" από το κακό της και οι κιθάρες άρχισαν να παίζουν γλυκανάλατα τα Παιδιά του Πειραιά.
Ακούγοντάς το ο Καζάν, μου φώναξε αγαναχτισμένα πως δε θέλει στη μουσική που θα του φτιάξω μπουζούκια ή οτιδήποτε που να θυμίζει την άλλη "αθάνατη" δημιουργία το Ποτέ την Κυριακή.
"Συμφωνώ", του απάντησα.
Κι έτσι άρχισε το πρόβλημα. Τι όργανα θα έπρεπε να χρησιμοποιήσω στη μουσική του America, America.
Αυτά έγιναν το 1962.
Μια άλλη νύχτα, στη Νέα Υόρκη του Σεπτέμβρη το 1963, βρήκα επιτέλους πως θα ταίριαζε πολύ στις αντιδράσεις του Σταύρου -του ήρωα της ταινίας- ένα σαντούρι, που να κυριαρχεί πάνω σ' όλα τα άλλα όργανα.
Τι είναι το σαντούρι; Μια μπαγκέτα που χτυπά δυνατά πάνω σε μια γυμνή χορδή. Κάτι σαν τσέμπαλο. Τουλάχιστον έτσι το θέλησα εγώ.
Έντεκα νύχτες, καθόλου όμορφες, στην Αθήνα του Νοέμβρη του ίδιου χρόνου, έγραψα μες σ' ένα στούντιο τέσσερις ενότητες μουσικής για το America, America σύμφωνα με τα αρχικά μου σχέδια. Για το χωριό, για την πόλη, για την αστική οικογένεια των Σινίκογλου και για το βαπόρι που ταξιδεύει για την Αμερική.
Μια άλλη νύχτα, στις 26 Οκτωβρίου του 1963, επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη, χάνω τα αρχικά μου σχέδια με την τσάντα μου σ' ένα ταξί. Μα ευτυχώς η μουσική μου είχε τελειώσει.
Και μια βροχερή νύχτα στο Figaro του Greenwich Village έγραψα αυτά τα λίγα λόγια, μαζί με την αγάπη μου για τον Καζάν και την ταινία του, που μου έδωσαν την ευκαιρία να γράψω αυτή τη μουσική.
Μάνος Χατζιδάκις, 1963
περιοδικό ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ
Δείτε ολόκληρη την ταινία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου