Diego Maradona θρηνεί το θάνατο του Fidel Castro.
Murió mi amigo, mi confidente. Πέθανε ο έμπιστος φίλος μου.
«Θα πάω στην Κούβα για να αποχαιρετίσω το φίλο μου. Θα εξακολουθεί να μας καθοδηγεί από τον ουρανό μαζί με τον Che Guevara. Όσοι πανηγυρίζουν για το θάνατό του, μου προκαλούν αηδία! Είμαι πολύ λυπημένος γιατί πέθανε ένας φίλος που με βοήθησε πολύ, ένας μεγάλος σύντροφος. Για μένα ήταν σαν δεύτερος πατέρας».
Για τον θρύλο του ποδοσφαίρου Ντιέγκο Μαραντόνα, ο ηγέτης της επανάστασης της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος απεβίωσε το βράδυ της Παρασκευής σε ηλικία 90 ετών, ήταν κάτι παραπάνω από φίλος: ήταν «ο δεύτερος πατέρας του».
Ο Μαραντόνα είπε ότι η είδηση του θανάτου του Κάστρο τον χτύπησε κατάστηθα σαν μπάλα του τένις που σέρβιρε ο Χουάν Μαρτίν δελ Πότρο, ο αργεντινός τενίστας που παρακολουθούσε στον τελικό του Davis Cup όταν το έμαθε.
«Άρχισα να κλαίω ανεξέλεγκτα», είπε ο Μαραντόνα στους δημοσιογράφους στο περιθώριο του τουρνουά. «Μετά (τον θάνατο) του πατέρα μου, αυτή είναι η μεγαλύτερη θλίψη που έχω βιώσει».
Οι δυο τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 1987, έναν χρόνο αφότου ο Μαραντόνα συνέβαλε η εθνική ομάδα της πατρίδας του, της Αργεντινής, να κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικού, και τέσσερα χρόνια πριν από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, που θα σηματοδοτούσε μια περίοδο ακόμη μεγαλύτερων οικονομικών δυσχερειών για την Κούβα.
Μία για πολλούς απροσδόκητη φιλία ρίζωσε ανάμεσα στον συχνά αναιδή κι αλλόκοτο ποδοσφαιριστή και τον διαβασμένο επαναστάτη, η οποία βάθυνε στις αρχές του αιώνα, όταν ο Μαραντόνα πέρασε τέσσερα χρόνια στην Αβάνα στην προσπάθειά του να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά.
Η Κούβα επιβάλει βαριές ποινές για την κατοχή και τη χρήση ναρκωτικών, όμως διαθέτει ένα από τα καλύτερα συστήματα περίθαλψης του κόσμου κι είναι γνωστό πως στέλνει γιατρούς και ανθρωπιστική βοήθεια σε χώρες που το έχουν ανάγκη.
«Μου άνοιξε τις πόρτες της Κούβας όταν οι κλινικές στην Αργεντινή μου τις έκλειναν κατάμουτρα διότι δεν ήθελαν να κατηγορηθούν για τον θάνατο του Μαραντόνα», εξήγησε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής.
Ο Φιντέλ Κάστρο εκείνη την περίοδο τηλεφωνούσε τακτικά στον Μαραντόνα, νωρίς το πρωί, για να συζητήσουν για το ποδόσφαιρο ή για την πολιτική. Δεν έπαψε ποτέ να τον ενθαρρύνει να αναρρώσει πλήρως, συνέχισε ο παλαίμαχος των γηπέδων.
«Μου έλεγε πως μπορούσα να τα καταφέρω. Και τα κατάφερα. Κι είμαι εδώ. Και μιλάω γι' αυτόν», συνέχισε ο Μαραντόνα με τσακισμένη φωνή. «Αυτό είναι το καλύτερο πράγμα που θυμάμαι από εκείνον».
Γιος βιομηχανικού εργάτη μεγαλωμένος σε μια παραγκούπολη έξω από το Μπουένος Άιρες, ο Μαραντόνα είναι μια από τις πολλές διασημότητες που εξέφραζαν τον θαυμασμό τους για τον Φιντέλ Κάστρο. Το 2005, του είχε πάρει μια συνέντευξη για λογαριασμό ενός τηλεοπτικού δικτύου της Αργεντινής. Τον είχε ρωτήσει πώς ο Τζορτζ Μπους επανεξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ, κι ο Φιντέλ Κάστρο είχε απαντήσει «απάτη. Η τρομοκρατική μαφία του Μαϊάμι!»
Πέρυσι ο Μαραντόνα, που έχει στο πόδι του ένα τατουάζ στο οποίο εικονίζεται ο Κάστρο, διέψευσε τις φήμες περί του θανάτου του ηγέτη της επανάστασης της Κούβας δείχνοντας στους δημοσιογράφους ένα γράμμα που του είχε στείλει.
Όμως ο παλιός του φίλος δεν ζει πια κι ο Ντιέγκο Μαραντόνα είπε πως θα ταξιδέψει στην Αβάνα για να του αποτίσει φόρο τιμής. (πηγή:ΕΘΝΟΣ)
«Ο φίλος μου, ο έμπιστός μου, που με συμβούλευε, που με έπαιρνε ανά πάσα στιγμή τηλέφωνο για να μιλήσουμε για πολιτικά, ποδόσφαιρο, μπέιζμπολ... Η καρδιά μου πονάει γιατί ο κόσμος έχασε τον σοφότερο απ' όλους. Για εμένα θα είναι αθάνατος, ο καλύτερος όλων. Δεν ήταν ποτέ λάθος.
>Μείωσε τον αναλφαβητισμό σε έναν χρόνο.
>Εξάλειψε από το 42% στο 4% τη θνησιμότητα μικρών παιδιών.
>Είχε 130.000 γιατρούς, έναν για κάθε 130 άτομα, το υψηλότερο ποσοστό γιατρών ανά κάτοικο.
>Δημιούργησε τη μεγαλύτερη ιατρική σχολή στον κόσμο, απ' όπου έχουν αποφοιτήσει 25.000 γιατροί από 84 έθνη.
>Απέστειλε 30.000 γιατρούς σε περισσότερες από 68 χώρες σε 600.000 αποστολές.
>Κατάφερε να κάνει τη μοναδική χώρα της Λατινικής Αμερικής δίχως παιδικό υποσιτισμό.
>Εξαφάνισε το πρόβλημα με τα ναρκωτικά.
>Φρόντισε ώστε στο 100% τα παιδιά να πηγαίνουν κανονικά στο σχολείο.
>Μπορείς να ταξιδέψεις στην χώρα ου και να μη δει ούτε ένα παιδί να κοιμάται στο δρόμο.
>Πέτυχε οικολογική ισορροπία.
>Το προσδόκιμο όριο ζωής στην Κούβα είναι τα 79 χρόνια.
>Υπάρχουν εμβόλια κατά του καρκίνου.
>Είναι η μόνη χώρα που εξάλειψε τη μετάδοση του ιού HIV από τη μητέρα στο παιδί.
>Πρόκειται για τη χώρα της Λατινικής Αμερικής με τα περισσότερα ολυμπιακά μετάλλια.
>Επιβίωσε από περισσότερες από 600 απόπειρες δολοφονίας και την προσπάθεια 11 Αμερικανών Προέδρων να τον ρίξουν.
>Άντεξε 50 χρόνια με εμπάργκο και οικονομικό πόλεμο.
>Δεν μπορούν πολλοί να υπερηφανευθούν ότι έφτασαν 90 χρονών και είναι τόσο σημαντικοί για την παγκόσμια ιστορία.
>Λατρεύτηκε από εκατομμύρια. Παρεξηγήθηκε από πολλούς. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει ότι του είναι αδιάφορος.
R.I.P. Φιντέλ Κάστρο!»
Murió mi amigo, mi confidente, el que me aconsejó, el que me llamaba a cualquier hora para hablar de política, de fútbol, de béisbol, el que me dijo que cuando se fuese Clinton el que venía era peor, que fue Bush. Como no se equivocó nunca, para mí Fidel es, fue y será eterno, el único, el más grande. Me duele el corazón porque el mundo pierde al más sabio de todos.
No cualquiera tumba una dictadura con 20 hombres desafíando al Imperio norteamericano.
No cualquiera elimina el analfabetismo en un año.
No cualquiera baja la mortalidad infantil de 42% a 4%.
No cualquiera forma más de 130 mil médicos, garantizando 1 médico por cada 130 personas, con el mayor indice de médicos per cápita del mundo.
No cualquiera crea la mayor Facultad de Médicina del Mundo, graduando1500 médicos extranjeros por año, con 25.000 médicos graduados de 84 naciones.
No cualquiera envía más de 30 mil médicos a colaborar en más de 68 paises del mundo sumando cerca de 600.000 misiones.
No cualquiera logra ser la única nación latinoamericana sin desnutrición infantil.
No cualquiera logra ser el único país latinoamericano sin problema de drogas.
No cualquiera logra 100% de escolarización.
No cualquiera puede circular en su pais sin ver un solo niño durmiendo en la calle.
No cualquiera logra ser el único país del mundo que cumple la sostenibilidad ecológica.
No cualquiera logra que su población tenga 79 años de esperanza de vida al nacer.
No cualquiera crea vacunas contra el Cáncer.
No cualquiera logra ser el único país que erradica la transmisión madre-hijo del VIH.
No cualquiera logra tener la mayor cantidad de medallas olímpicas de Latinoamérica.
No cualquiera sobrevive a más de 600 atentados contra su vida y a 11 presidentes norteamericanos intentando derrocarlo.
No cualquiera sobrevive a 50 años de bloqueo y guerra económica.
No cualquiera llega a los 90 años, con tanto protagonismo en la historia mundial.
Querido por millones. Incomprendido por otros cuantos. Lo que no puede hacer nadie, es ignorarlo.
Q.E.P.D. Fidel Castro!
Επιμέλεια κειμένων: Χρήστος Ζουλιάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου