ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΒΔΟΜΗ~Έφυγαν από τη Μακρόνησο ως ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ (ποιητική μαρτυρία του Γιάννη Ρίτσου από τα «Μακρονησιώτικα») «Ήρθαν οι αρρώστιες, οι διάροιες, ο τέτανος κουβαλάμε τους αρρώστους με τα φορεία στ’ αποχωρητήρια κουβαλάμε τους πεθαμένους πάνου στην τάβλα ως την ακρογιαλιά από κει μόλις βραδυάζει τους φορτώνουν στα καΐκια για το Λαύριο οι εξόριστοι βγάζουν τα σκουφιά τους, σφίγγουν τα δόντια και κοιτάζουν πέρα τη θάλασσα δε μιλάνε, κοιτάζουν μακριά, πίσω απ’ το Σούνιο ώσπου βραδυάζει κι ο άνεμος βολοδέρνει σε μια κουβέρτα πεθαμένου ετούτος ο ατέλειωτος άνεμος που αντιχτυπιέται στη μουγκαμάρα της πέτρας που αναστατώνει τ’ αγκάθια και τα χαρτιά του αποχωρητηρίου παίρνει από πίσω τα καράβια, γιομίζει τις τσέπες με σπασμένα τοπεία χωρίζει το πετσί απ’ το κόκαλο – ο μεγάλος άνεμος που λύνει τους κόμπους των άστρων και δένει τις καρδιές μας Ένα κρεβάτι, δυο κρεβάτια – πόσα κρεβάτια μείναν άδεια και τα κουταλοπήρουνα των σκοτωμένων μαζεμένα στη γωνιά σα μια φούχτα αστέρια δίχως όνομα και το βλογιοκομμένο φεγγάρι φωνάζοντας ολονυχτίς τον τρόμο του στη θάλασσα όπως ανοιγοκλείνει στο σκοτάδι ένα παλιό πορτόφυλλο κι οι μπόγοι της νύχτας δίπλα στα μαγειρεία κι η λύπη στριμωγμένη πλάι στο φόβο έξω απ’ την καρδιά μας. Ύστερα πέφτει ο άνεμος κι ακούμε που κατρακυλάνε πέτρες απ’ το βουνό ακούμε τ’ άρβυλα των πεθαμένων και πάρα πέρα τ’ άρβυλα της λευτεριάς καθώς ανηφορίζει από τον κάτου κόσμο. (φωτογραφία Χρήστος Ζουλιάτης) **************************************** Τα Μακρονησιώτικα γράφτηκαν τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη του 1949 στη Μακρόνησο και φυλάχτηκαν, με τη βοήθεια των συντρόφων, θαμμένα στο χώμα μέσα σε σφραγισμένα μπουκάλια. Από εκεί τα διέσωσε ο Μάνος Κατράκης, παίρνοντάς τα μαζί του όταν μεταφέρθηκε τον Ιούλη του 1950 στον Άι-Στράτη. Εκδόθηκαν για πρώτη φορά από το εκδοτικό του ΚΚΕ, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, τον Ιούλη του 1957 στο Βουκουρέστι, στην πολιτική προσφυγιά. Αν και ο τίτλος που είχε δώσει ο ποιητής στη συλλογή ήταν Πέτρινος χρόνος, κατά την αποστολή των δακτυλογραφημένων χειρογράφων στο Βουκουρέστι παράπεσε το εξώφυλλο κι έτσι πρωτοκυκλοφόρησαν με τον αυτοσχέδιο τίτλο Μακρονησιώτικα. Ο Πέτρινος Χρόνος, με τον αρχικό του πια τίτλο, εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1974 σε αναθεωρημένη από τον ποιητή έκδοση, από τις εκδόσεις Κέδρος. Η συλλογή περιλήφθηκε τον Οκτώβρη του 1975 στα Επικαιρικά (Ε΄ τόμο των Ποιημάτων) μαζί με τις Γειτονιές του κόσμου, τα Ημερολόγια Εξορίας και άλλες συλλογές γραμμένες στο διάστημα 1945-1969. Official profile (fb) Χρήστος Ζουλιάτης
Οι ερωτήσεις που κάνουμε σε κάποιον όταν είναι σε κρίσιμη συναισθηματική φάση δεν συνάδουν με την ψυχολογική του διάθεση. Είναι παρεμβατικές και κουραστικές. Ο άλλος παίρνει το μήνυμα ότι δεν νοιαζόμαστε για τις ανάγκες του αλλά ότι εκείνη την στιγμή δουλεύουμε για την δική μας ατζέντα και ίσως για την εγωκεντρική περιέργειά μας.
Όταν κάποιος δεν είναι καλά δεν θέλει ερωτήσεις. Θα μας πει αυτά που νομίζει αυτός σημαντικά, και αυτά που θέλει αυτός να ξέρουμε. Αν επιμείνουμε είναι σα να κλέβουμε, σα να κάνουμε κατάχρηση της δυσκολίας του, γιατί πιθανόν αν ήταν σε καλύτερη φάση δεν θα μπορούσαμε να του αποσπάσουμε αυτές τις πληροφορίες.
Ούτε συμβουλές θέλει ο άνθρωπος που είναι σε κρίση, εκτός αν μας το ζητήσει ο ίδιος. (Εγώ προσωπικά όταν είμαι συναισθηματικά εμπλεκόμενη σε ένα θέμα πάντα ζητάω βοήθεια από αυτούς που εμπιστεύομαι ΄ όμως, διαλέγω πολύ από ποιους θα πάρω βοήθεια) Το να δώσουμε οδηγίες αυθαίρετα χωρίς να μας το ζητήσουν,είναι σα να μικραίνουμε τους άλλους, σαν να δημιουργούμε ανισότιμες σχέσεις κηδεμονίας.
Κάνουμε έτσι ζημιά γιατί ο άλλος για να φθάσει σε κρίση είναι ήδη σε φάση που αντιμετωπίζει συγκρούσεις με τον εαυτό του, έχει ήδη κλονιστεί η αυτοπεποίθηση του, ανασκαλεύει και όλες τις αντίστοιχες περιπτώσεις στο παρελθόν που δεν τα είχε καταφέρει, και αναρωτιέται αν μπορεί να τα καταφέρει και τώρα.....
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε και πραγματικά βοηθάει είναι να είμαστε συναισθηματικά παρόντες. Τίποτα να μην πούμε θα βοηθήσει απίστευτα αρκεί αυτή η σιωπή να μην είναι αδιαφορία αλλά να είναι ένα μήνυμα που να λέει : εγώ είμαι κοντά σου, σε συναισθάνομαι.
Ειρήνη Παππά από την Αντιγόνη του Σοφοκλή..! Αντιγόνη Σοφοκλή
Η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιων του Οιδίποδα, Πολυνείκη και Ετεοκλή, για τον θρόνο της Θήβας έχει τελειώσει. Τα δύο αδέλφια βρίσκονται νεκρά στο πεδίο της μάχης. Ο Κρέων, ο νέος βασιλιάς της Θήβας, έχει δώσει διαταγή να παραμείνει άταφος ο Πολυνείκης, που πολέμησε ενάντια στην πατρίδα του. Όμως η αδελφή του νεκρού, Αντιγόνη, αποφασίζει να τον τιμήσει με την πρέπουσα ταφή. Συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Κρέοντα, που, τηρώντας τους νόμους της πολιτείας, την καταδικάζει σε θάνατο. Ο βασιλιάς παραμένει αμετάπειστος ακόμη και μετά την παρέμβαση του γιου του, Αίμονα, και διατάζει να θαφτεί η Αντιγόνη ζωντανή σε μια σπηλιά. Ωστόσο, τα δεινά που έχει προβλέψει ο μάντης Τειρεσίας δεν θα αργήσουν να γίνουν πραγματικότητα. Η καθυστερημένη υπαναχώρηση του βασιλιά δεν θα προλάβει την καταστροφή. Η Αντιγόνη έχει απαγχονιστεί μέσα στη φυλακή της, ο Αίμονας έχει αυτοκτονήσει και η Ευρυδίκη, γυναίκα του Κρέοντα, ακολουθεί τον γιο της στο θάνατο.
Η Αντιγόνη παρουσιάστηκε πιθανότατα στα Μεγάλα Διονύσια του 442 π.Χ και εκφράζει τους πνευματικούς προβληματισμούς που κυριαρχούσαν στην Αθήνα την περίοδο κατά την οποία ολοκληρωνόταν ο Παρθενωνας και ταυτόχρονα άρχιζε η σοφιστική. Στο έργο αυτό, ένα από τα αρτιότερα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, η θεματική της σύγκρουσης μεταξύ των νόμων της ηθικής και των νόμων της πολιτείας φτάνει στην κορύφωσή της, με τους δύο ήρωες να επαληθεύουν την τραγική τους υπόσταση, κρατώντας, μέχρι τέλους, τη θέση στην οποία τους έφερε η μοίρα. Official profile Anna Staikou
.....και εκεί που ήθελα να κάνω το τελευταίο κλικ του Αυγούστου και όλα τα είχα ρυθμίσει, ταχύτητα, διάφραγμα, φωτισμό, εστίαση, κάδρο, διάθεση, χωρίστρα (εντάξει, δεν φαίνεται), για να βγάλω μια selfie και να την στείλω σ' έναν ξάδελφο, στην Αυστράλια, να 'σου και τσιτσιδώνονται πίσω μου τρία κορίτσια, σαν τα κρύα τα νερά της βρύσης της κρυόβρυσης, της ορεινής Αγουλινίτσας (της Ανω). Προς στιγμή, έχασα τον έλεγχο και παραλίγο να μου πέσει η μηχανή απ΄τα χέρια, ωστόσο, το 'σωσα και πρόλαβα να κάνω ένα κλικ, απαθανατίζοντας την ομορφιά και τα νιάτα (ε, όχι τα δικά μου) και, κρατώντας την ψυχραιμία μου, επανήλθα στην τάξη και στην ψυχική μου ευρυθμία. Όχι τίποτ΄ άλλο, σκέφτομαι, πως το ενδιαφέρον στη φωτογραφία, έχει πλέον μετατοπισθεί δύο κλίκ πίσω μου, στο background και όχι σε μένα.
Που κοιτάς βρε ξάδελφε;;;;;
Εϊ, ψιτ, και σε σένα, διαδικτυακέ μου φίλε, μιλάω.... Χάζεψες;;;;
Χμμ... Ακούστε και προσέξτε Μην τον βλέπετε που χαμογελάει και, ναι, φλυαρεί ασταμάτητα, που μοιράζει χιλιάδες φιλιά και, ναι, συγχρόνως ξύνει τ΄αχαμνά του. Κυκλοφορεί με μια πλαστή ταυτότητα, καρφιτσωμένη στ' αριστερό του πέτο και με ένα ληγμένο κι αραχνιασμένο διαβατήριο στριμωγμένο στο τσεπάκι, στη θέση της καρδιάς, τάχα πως είναι ''ενθύμιο φιλίας'' και παντοτινής, λέει, συμπόρευσης στους αγώνες, που, ναι, αλάργα αγνάντευε απ' το παραθύρι, γράφοντας πάντοτε για σημεία και τέρατα. Σε λίγο, ο αυτοκράτωρ θα είναι μόνος, χωρίς την ακολουθία του και θα περιφέρεται γυμνός με τις άδειες αποσκευές του. Ο λόγος; Δυο λέξεις θα τον φυλακίσουν, ο κομπασμός, ναι, και η αλαζονεία. __________________________________________Χμμ... ________________________Χρήστος Ζουλιάτης - Αύγουστος 2016
Η
ανάρτηση έγινε με αφορμή το τραγούδι του .... Μίκη Θεοδωράκη "Νύχτα
μαγικιά" που είναι φτυστό με το τραγούδι του Tarrega, το Recuerdos De La
Alhambra που μπορείτε να ακούσετε (κιθάρα παίζει ο Σεγκόβια).
Από μικρός στα βάσανα αφού, επιστρέφοντας απ΄το σχολείο, παρ΄ολίγο να πνιγεί
σε .... αρδευτικό κανάλι με αποτέλεσμα να χάσει, σχεδόν, την όρασή του (σας έχω
πει, μη με αφήνετε να κάνω μόνος μου τις μεταφράσεις). Ο πατέρας του,
μεροκαματιάρης, δούλευαν με τη γυναίκα του ως οικιακοί βοηθοί, φρόντισε να τον
μάθει μουσική που, σε περίπτωση που παρέμενε τυφλός σε όλη του τη ζωή,
τουλάχιστον, θα τον βοηθούσε να κάνει κάτι στη ζωή του. Κι εδώ αρχίζουν οι
συμπτώσεις: Ο δάσκαλος που τον ανέλαβε ήταν....τυφλός, όπως και τυφλός ήταν και
ο Manuel Gonzalez, αυτός που τον μύησε στον κόσμο της κιθάρας.
Η
συνέχεια ήταν, να παίζει σε παμπ και καφετέριες, όσο σπούδαζε στη Βαρκελώνη.
Δύσκολοι καιροί γι αυτόν και την οικογένειά του. Ωριμάζοντας, άρχισε να δίνει
μεγάλες συναυλίες στην Ισπανία, Γενεύη, Μιλάνο, Firence, στη Νάπολη και τη
Ρώμη. Έτσι, δημιούργησε πολλούς φίλους και θαυμαστές. Όμως, η μοίρα τού
επιφύλασσε κι άλλη αναποδιά. Στα 54 χρόνια του έπαθε μια μικρή παράλυση και
εδώ, τον βοήθησαν οι φίλοι του που νωρίτερα τους είχε συμπαρασταθεί. Επανήλθε
κάνοντας συναυλίες μέχρι που, επιστρέφοντας στην πατρίδα του, άφησε την
τελευταία του πνοή σε ηλικία 57 χρονών.
Vangelis
Petsaliswas born in Corfu in 1965. He took his piano lessons in the
Conservatoire of the Philharmonic Society of Corfu. Since he was very young, he
had an increasing interest in composing and at the age of 12 he could perform
his own compositions among the advanced piano repertoire. He completed his
studies in orchestration & composition in Athens in the class of the
composer J. Papadatos. He has composed piano works, works for mixed choir &
for orchestra, as long as music for theatre. In 1996 the Italian record company
Arcadia/Agora published his first Symphony and other orchestral & piano
works in a CD with a worldwide distribution, with the participation of the
Symphony Orchestra of Bulgaria under the direction of A. Panayotopoulos.
The American
company of introduction and promotion of records Records International, one of
the greatest and most valid on Internet, referring to this CD, commented: This
young Greek composer writes lushly tuneful, colourful music in a vivid,
neo-romantic vein… A very personal voice and a very enjoyable disc.(RI
catalogue July 98).
He was also
commissioned to compose for the famous violinist Sergei Krylov and in 1997
S.Krylov and the Camerata under the direction of A. Myrat presented his
Concertino Narrativo for violin, piano and string orchestra in Megaron hall in
Athens. He also has recorded his works with the National Symphony Orchestra of
ERT under the direction of M. Logiadis.
In 2000 he was
ordered the composition of a piece for clarinet and strings by the Orchestra of
Colours. In March 2001, this certain piece, under the title Arguments for
clarinet and strings was presented at the Hellenic American Union with M
Logiadis conducting the above Orchestra and the world-wide awarded Spyros
Mourikis,as a clarinet soloist. In February 2003 the Greek State Orchestra of
Athens presented his work “Harp on the same Strings” in a concert organized by
the Union of Greek composers.
Many mass
media in Greece and abroad have made benevolent references to his
work(Eleftheros Typos Sunday Issue,Eleftherotypia,Kathimerini,Studio A,La
Cultura,L`Avvenire,Jazz&Jazz etc)and have broadcasted a wide range of his
production( Classical Discoveries,Radio Vaticana Musica,Public Radio Television
of Connecticut,Digital Broadcasting Channel DBC Swiss,Era3,Athens 9.84 etc)
.MP3.com`s Classical recommendations, referring at his Adagio for Strings No1,
wrote at their site’s homepage: “Emotional and melancholic, this adagio by
composer Vanghelis Petsalis will tug at your heartstrings like a Samuel Barber
or John Williams composition!”
Olympic
Airways of Greece have included in their Classical program his music and have
dedicated a special article on the composer in their issue which is given in
the flights to their customers.
In May 2003 he
was invited in U.S.A where he had an interview and presentation of his entire
work at Princeton’s University radio station WPRB in the program “Classical Discoveries”
by the prof.Marvin Rosen (28/5/2003) while at 31/5/2003 some of his preludes
where presented in a concert which Marvin Rosen gave at Bristol Chapel of
Westminster Conservatory of Music at Rider University N.J.
In January
2004 his Adagio for Strings No1 was performed in the Megaron Hall of
Thessalonica with Adrian Sunshine conducting the Greek State Orchestra of
Thessalonica in a world premiere with great success.
During the
season 2005-2006 the Modern Theatre of Athens Alkyonis presents the play “Dance
of Death” by Strindberg under the direction of G. Messalas and music by V.
Petsalis.
For this work,
theatre critic G.Georgousopoulos wrote: “…the talented composer Vangelis
Petsalis is a real apocalypse .He composed outstanding music for the play with
significant depth”( newspaper NEA 7/11/2005)
During summer
2006 he presented new Orchestral works at the Tinos Festival and in Athens (D.Plakentias Megaron ,Vouliagmeni lake) with the Symphony Orchestra of Bulgaria
under the direction of A. Panayotopoulos.
In July 2008
he recorded his 2nd Symphony with National Symphony Orchestra of Bulgarian
Radio under the direction of A. Panayotopoulos. The recording was sponsored by
Costopoulos foundation,Bodosakis foundation and National Hellenic Tourism
Organization.
In 1997 he
became member of the Union of Greek Composers.He was also appointed art
director of the European Department of Symphony Orchestra of Bulgaria.
He has also
studied medicine and he is a specialized doctor in Radiology.
Vangelis Petsalis:«Concertino
Narrativo» for violin,piano and strings. Sergej Krylov violin, Stefania Mormone
piano. The Camerata Orchestra of Megaron Hall Athens is conducted by Alexandros
Myrat. Live at Megaron Hall Athens Greece.
Vangelis Petsalis:Corfu
Nightscapes Timelapse «Adagio for Stars» Adagio for strings No 1 Symphony
Orchestra of Bulgaria Conducted by Alkis Panayotopoulos
Vangelis Petsalis:Symphonh No 2, Mario Agelov (piano),
Conducted by Alkis Panayotopoulos
Βαγγέλης Πετσάλης. Γεννήθηκε
στην Κέρκυρα το 1965.Σπούδασε πιάνο στην Παλαιά Φιλαρμονική Κερκύρας. Από
μικρός έδειξε ενδιαφέρον στην σύνθεση και από 12 ετών παρουσίαζε ως σολίστας
και δικά του έργα στο ρεπερτόριο της πιανιστικής φιλολογίας. Ολοκλήρωσε τις
μουσικές του σπουδές με ενoρχήστρωση & σύνθεση στην Αθήνα, στην τάξη του
συνθέτη Ι. Παπαδάτου. Έχει συνθέσει έργα για πιάνο, για μικτή χορωδία, για
ορχήστρα καθώς και μουσική για το θέατρο.
Το
1996 η Ιταλική εταιρεία δίσκων “ARCADIA/AGORA” εξέδωσε την πρώτη του Συμφωνία
καθώς και άλλα ορχηστρικά και πιανιστικά έργα τoυ σε ένα CD με την συμμετοχή
της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βουλγαρίας, υπό την διεύθυνση του Α.
Παναγιωτόπουλου. Στο CD αυτό αναφερόμενη η Αμερικανική εταιρεία παρουσίασης και
διακίνησης δίσκων Records Ιnternational (από τις μεγαλύτερες και εγκυρότερες
του Internet) έγραψε μεταξύ άλλων ότι: «…ο νέος αυτός Έλληνας συνθέτης γράφει
μουσική με μία μεθυστική τονικότητα γεμάτη χρώματα, που ρέει μέσα σε μία
ζωντανότατη νεορομαντική φλέβα. Ένα πολύ προσωπικό ύφος και ένας απολαυστικός
δίσκος» (RI Catalog, July 1998).
Του
παραγγέλθηκε επίσης η σύνθεση ενός έργου για τον διάσημο βιολονίστα Sergei
Krylov.Συνέθεσε έτσι, το Concertino Narrativo για βιολί, πιάνο και Ορχήστρα
εγχόρδων το οποίο παρουσιάστηκε το 1997 στο Μέγαρο Αθηνών με σολίστ τον Sergei
Krilof (βιολί), την Stefania Mormone (πιάνο) και την συνοδεία της Καμεράτα υπό
την διεύθυνση του Α. Μυράτ. Έχει ακόμα ηχογραφήσει τα έργα του με την Συμφωνική
Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Μ. Λογιάδη. Το 2000 η Ορχήστρα των
χρωμάτων του παρήγγειλε την σύνθεση ενός έργου για κλαρινέτο και Ορχήστρα
εγχόρδων. Το έργο αυτό υπό τον τίτλο Arguments for clarinet and strings,
παρουσιάστηκε το Μάρτιο του 2001 στην Ελληνοαμερικανική Ένωση με την Ορχήστρα
αυτή, υπό την διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη και σολίστ τον πολυβραβευμένο Σπύρο
Μουρίκη. Το Φεβρουάριο του 2003,ολοκληρώνοντας τις συνεργασίες του με τις πιο
αξιόλογες Ελληνικές ορχήστρες, συνέθεσε το Harp on the same Strings για την
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η οποία και το παρουσίασε σε συναυλία υπό την αιγίδα
της Ενώσεως Ελλήνων Συνθετών.
Πολλά
μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχουν αναφερθεί στο έργο του (Ελ.
Τύπος, Ελευθεροτυπία, Καθημερινή, Studio A, La Cultura, L Avvenire, Jazz &
Jazz κτλ) και έχουν μεταδώσει τα έργα του (Radio Vaticana Studio A, Public
Radio&Television of Connecticut,Digital Broadcasting Channel DBC Swiss,
EΡΑ3, Αθήνα 9.84), ενώ η ΜΡ3 διαθέτει προσωπική σελίδα γι αυτόν στην διεύθυνσή
της στο Internet (http://www.myspace.com/Petsalis) μέσω της οποίας χιλιάδες
χρήστες έχουν αγοράσει την μουσική του. Στο διεθνές αυτό site για την παγκόσμια
μουσική σκηνή, το έργο Αdagio for Strings No1 ήταν πρώτο για πολλές εβδομάδες
στα charts της κλασικής μουσικής ενώ στην κεντρική σελίδα της για την Κλασσική
Μουσική η MP3, αναφερόμενη στο Adagio for Strings No1,έγραψε: «Συναισθηματικό
και μελαγχολικό, αυτό το Adagio του συνθέτη Βαγγέλη Πετσάλη θα αγγίξει τις πιο
ευαίσθητες χορδές σας».
Το
Πανεπιστήμιο του Princeton των ΗΠΑ τον προσκάλεσε στην Νέα Υόρκη όπου τις
28/5/2003 του έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα 2,5 ωρών στον μεγάλης εμβέλειας
ραδιοσταθμό του στην εκπομπή “Classical Discoveries” του καθηγητή Marvin Rosen,
ενώ τις 31/5/2003 στο Westminster Conservatory of Music of Rider University του
ιδίου Πανεπιστημίου έγινε συναυλία με τα Πρελούδια για πιάνο που
συμπεριλαμβάνονται στο CD της ARCADIA/AGORA.
Τις
23 Ιανουαρίου 2004 το Adagio No1 παρουσιάστηκε στο ελληνικό κοινό σε συναυλία
στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλoνίκης, υπό την
διεύθυνση του Adrian Sunshine.
Την
θεατρική σεζόν 2005-2006,το Μοντέρνο Θέατρο Αθηνών Αλκυονίς ανέβασε το έργο του
Στρίντμπεργκ «Ο Χορός του Θανάτου» σε σκηνοθεσία Γ. Μεσσάλα και μουσική Βαγγέλη
Πετσάλη. Αναφερόμενος στο έργο αυτό, ο κριτικός Θεάτρου Κ. Γεωργουσόπουλος
έγραψε: «...ο ταλαντούχος μουσικός συνθέτης Βαγγέλης Πετσάλης πραγματική
αποκάλυψη. Έγραψε συνταρακτική θεατρική μουσική βάθους πεδίου» ( «ΤΑ ΝΕΑ»
7/11/2005).
Το
καλοκαίρι του 2006 παρουσίασε Ορχηστρικές συνθέσεις του στο Φεστιβάλ της Τήνου
και στην Αθήνα (Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας, Λίμνη Βουλιαγμένης ) με τη
Συμφωνική Ορχήστρα της Βουλγαρίας.
Τον
Νοέμβριο του 2008,η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Σόφιας
παρουσίασε σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση την Συμφωνία αρ.2 στην Sala Bulgaria
στην Σόφια,σε μία συναυλία που οργάνωσε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού επί τη
ευκαιρία των εγκαινίων του Βουλγαρικού Τμήματος του Ιδρύματος στην Σόφια. Την Ορχήστρα διεύθυνε ο Άλκης
Παναγιωτόπουλος και σολίστ στο πιάνο ήταν ο Παναγιώτης Γιαννακάκης.
Το
1997 έγινε μέλος της Ενώσεως Ελλήνων Μουσουργών.
Από
τον Οκτώβριο του 1999 και για δύο χρόνια διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του
Ευρωπαϊκού τμήματος της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βουλγαρίας.
Έχει
επίσης σπουδάσει Ιατρική και ειδικευτεί στην Ακτινοδιαγνωστική.
Vangelis Petsalis "Sonata Fantasia No 1 for piano " Piano: Angelika Papanikolaou
