Anna Staikou

Ειρήνη Παππά
από την Αντιγόνη του Σοφοκλή..!
Αντιγόνη Σοφοκλή 

Η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιων του Οιδίποδα, Πολυνείκη και Ετεοκλή, για τον θρόνο της Θήβας έχει τελειώσει. Τα δύο αδέλφια βρίσκονται νεκρά στο πεδίο της μάχης. Ο Κρέων, ο νέος βασιλιάς της Θήβας, έχει δώσει διαταγή να παραμείνει άταφος ο Πολυνείκης, που πολέμησε ενάντια στην πατρίδα του. Όμως η αδελφή του νεκρού, Αντιγόνη, αποφασίζει να τον τιμήσει με την πρέπουσα ταφή. Συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Κρέοντα, που, τηρώντας τους νόμους της πολιτείας, την καταδικάζει σε θάνατο. Ο βασιλιάς παραμένει αμετάπειστος ακόμη και μετά την παρέμβαση του γιου του, Αίμονα, και διατάζει να θαφτεί η Αντιγόνη ζωντανή σε μια σπηλιά. Ωστόσο, τα δεινά που έχει προβλέψει ο μάντης Τειρεσίας δεν θα αργήσουν να γίνουν πραγματικότητα. Η καθυστερημένη υπαναχώρηση του βασιλιά δεν θα προλάβει την καταστροφή. Η Αντιγόνη έχει απαγχονιστεί μέσα στη φυλακή της, ο Αίμονας έχει αυτοκτονήσει και η Ευρυδίκη, γυναίκα του Κρέοντα, ακολουθεί τον γιο της στο θάνατο.

Η Αντιγόνη παρουσιάστηκε πιθανότατα στα Μεγάλα Διονύσια του 442 π.Χ και εκφράζει τους πνευματικούς προβληματισμούς που κυριαρχούσαν στην Αθήνα την περίοδο κατά την οποία ολοκληρωνόταν ο Παρθενωνας και ταυτόχρονα άρχιζε η σοφιστική. Στο έργο αυτό, ένα από τα αρτιότερα της αρχαίας ελληνικής δραματουργίας, η θεματική της σύγκρουσης μεταξύ των νόμων της ηθικής και των νόμων της πολιτείας φτάνει στην κορύφωσή της, με τους δύο ήρωες να επαληθεύουν την τραγική τους υπόσταση, κρατώντας, μέχρι τέλους, τη θέση στην οποία τους έφερε η μοίρα.
Official profile Anna Staikou

Καλωσορίζοντας τον Σεπτέμβρη

ΚαΛΩςΟΡίΖΟνΤΑς τΟν ΣεΠτΕΜβΡη κΑι τα ΒυΖάκια μέΣΑ

.....και εκεί που ήθελα να κάνω το τελευταίο κλικ του Αυγούστου και όλα τα είχα ρυθμίσει, ταχύτητα, διάφραγμα, φωτισμό, εστίαση, κάδρο, διάθεση, χωρίστρα (εντάξει, δεν φαίνεται), για να βγάλω μια selfie και να την στείλω σ' έναν ξάδελφο, στην Αυστράλια, να 'σου και τσιτσιδώνονται πίσω μου τρία κορίτσια, σαν τα κρύα τα νερά της βρύσης της κρυόβρυσης, της ορεινής Αγουλινίτσας (της Ανω). Προς στιγμή, έχασα τον έλεγχο και παραλίγο να μου πέσει η μηχανή απ΄τα χέρια, ωστόσο, το 'σωσα και πρόλαβα να κάνω ένα κλικ, απαθανατίζοντας την ομορφιά και τα νιάτα (ε, όχι τα δικά μου) και, κρατώντας την ψυχραιμία μου, επανήλθα στην τάξη και στην ψυχική μου ευρυθμία. Όχι τίποτ΄ άλλο, σκέφτομαι, πως το ενδιαφέρον στη φωτογραφία, έχει πλέον μετατοπισθεί δύο κλίκ πίσω μου, στο background και όχι σε μένα. 

Που κοιτάς βρε ξάδελφε;;;;;

Εϊ, ψιτ, και σε σένα, διαδικτυακέ μου φίλε, μιλάω.... Χάζεψες;;;; 

Εεεεεε;;;που κοιτάς ορέ;;;;;;;;; ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!
Official profile (fb) Χρήστος Ζουλιάτης

Ο Αυτοκράτωρ είναι γυμνός

Χμμ...
Ακούστε
και προσέξτε 
Μην τον βλέπετε
που χαμογελάει και,
ναι, φλυαρεί ασταμάτητα,
που μοιράζει χιλιάδες φιλιά και,
ναι, συγχρόνως ξύνει τ΄αχαμνά του.
Κυκλοφορεί με μια πλαστή ταυτότητα,
καρφιτσωμένη στ' αριστερό του πέτο και
με ένα ληγμένο κι αραχνιασμένο διαβατήριο
στριμωγμένο στο τσεπάκι, στη θέση της καρδιάς, 
τάχα πως είναι ''ενθύμιο φιλίας'' και παντοτινής, λέει,
συμπόρευσης στους αγώνες, που, ναι, αλάργα αγνάντευε
απ' το παραθύρι, γράφοντας πάντοτε για σημεία και τέρατα.
Σε λίγο, ο αυτοκράτωρ θα είναι μόνος, χωρίς την ακολουθία του
και θα περιφέρεται γυμνός με τις άδειες αποσκευές του. Ο λόγος;
Δυο λέξεις θα τον φυλακίσουν, ο κομπασμός, ναι, και η αλαζονεία. 
__________________________________________Χμμ...

________________________Χρήστος Ζουλιάτης - Αύγουστος 2016

Francisco Tarrega

 Francisco Tarrega

Η ανάρτηση έγινε με αφορμή το τραγούδι του .... Μίκη Θεοδωράκη "Νύχτα μαγικιά" που είναι φτυστό με το τραγούδι του Tarrega, το Recuerdos De La Alhambra που μπορείτε να ακούσετε (κιθάρα παίζει ο Σεγκόβια). 

Από μικρός στα βάσανα αφού, επιστρέφοντας απ΄το σχολείο, παρ΄ολίγο να πνιγεί σε .... αρδευτικό κανάλι με αποτέλεσμα να χάσει, σχεδόν, την όρασή του (σας έχω πει, μη με αφήνετε να κάνω μόνος μου τις μεταφράσεις). Ο πατέρας του, μεροκαματιάρης, δούλευαν με τη γυναίκα του ως οικιακοί βοηθοί, φρόντισε να τον μάθει μουσική που, σε περίπτωση που παρέμενε τυφλός σε όλη του τη ζωή, τουλάχιστον, θα τον βοηθούσε να κάνει κάτι στη ζωή του. Κι εδώ αρχίζουν οι συμπτώσεις: Ο δάσκαλος που τον ανέλαβε ήταν....τυφλός, όπως και τυφλός ήταν και ο Manuel Gonzalez, αυτός που τον μύησε στον κόσμο της κιθάρας.

Η συνέχεια ήταν, να παίζει σε παμπ και καφετέριες, όσο σπούδαζε στη Βαρκελώνη. Δύσκολοι καιροί γι αυτόν και την οικογένειά του. Ωριμάζοντας, άρχισε να δίνει μεγάλες συναυλίες στην Ισπανία, Γενεύη, Μιλάνο, Firence, στη Νάπολη και τη Ρώμη. Έτσι, δημιούργησε πολλούς φίλους και θαυμαστές. Όμως, η μοίρα τού επιφύλασσε κι άλλη αναποδιά. Στα 54 χρόνια του έπαθε μια μικρή παράλυση και εδώ, τον βοήθησαν οι φίλοι του που νωρίτερα τους είχε συμπαρασταθεί. Επανήλθε κάνοντας συναυλίες μέχρι που, επιστρέφοντας στην πατρίδα του, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 57 χρονών.

**********************
************************

Vangelis Petsalis

Vangelis Petsalis was born in Corfu in 1965. He took his piano lessons in the Conservatoire of the Philharmonic Society of Corfu. Since he was very young, he had an increasing interest in composing and at the age of 12 he could perform his own compositions among the advanced piano repertoire. He completed his studies in orchestration & composition in Athens in the class of the composer J. Papadatos. He has composed piano works, works for mixed choir & for orchestra, as long as music for theatre. In 1996 the Italian record company Arcadia/Agora published his first Symphony and other orchestral & piano works in a CD with a worldwide distribution, with the participation of the Symphony Orchestra of Bulgaria under the direction of A. Panayotopoulos.

The American company of introduction and promotion of records Records International, one of the greatest and most valid on Internet, referring to this CD, commented: This young Greek composer writes lushly tuneful, colourful music in a vivid, neo-romantic vein… A very personal voice and a very enjoyable disc.(RI catalogue July 98).

He was also commissioned to compose for the famous violinist Sergei Krylov and in 1997 S.Krylov and the Camerata under the direction of A. Myrat presented his Concertino Narrativo for violin, piano and string orchestra in Megaron hall in Athens. He also has recorded his works with the National Symphony Orchestra of ERT under the direction of M. Logiadis.

In 2000 he was ordered the composition of a piece for clarinet and strings by the Orchestra of Colours. In March 2001, this certain piece, under the title Arguments for clarinet and strings was presented at the Hellenic American Union with M Logiadis conducting the above Orchestra and the world-wide awarded Spyros Mourikis,as a clarinet soloist. In February 2003 the Greek State Orchestra of Athens presented his work “Harp on the same Strings” in a concert organized by the Union of Greek composers.

Many mass media in Greece and abroad have made benevolent references to his work(Eleftheros Typos Sunday Issue,Eleftherotypia,Kathimerini,Studio A,La Cultura,L`Avvenire,Jazz&Jazz etc)and have broadcasted a wide range of his production( Classical Discoveries,Radio Vaticana Musica,Public Radio Television of Connecticut,Digital Broadcasting Channel DBC Swiss,Era3,Athens 9.84 etc) .MP3.com`s Classical recommendations, referring at his Adagio for Strings No1, wrote at their site’s homepage: “Emotional and melancholic, this adagio by composer Vanghelis Petsalis will tug at your heartstrings like a Samuel Barber or John Williams composition!”

Olympic Airways of Greece have included in their Classical program his music and have dedicated a special article on the composer in their issue which is given in the flights to their customers.

In May 2003 he was invited in U.S.A where he had an interview and presentation of his entire work at Princeton’s University radio station WPRB in the program “Classical Discoveries” by the prof.Marvin Rosen (28/5/2003) while at 31/5/2003 some of his preludes where presented in a concert which Marvin Rosen gave at Bristol Chapel of Westminster Conservatory of Music at Rider University N.J.

In January 2004 his Adagio for Strings No1 was performed in the Megaron Hall of Thessalonica with Adrian Sunshine conducting the Greek State Orchestra of Thessalonica in a world premiere with great success.

During the season 2005-2006 the Modern Theatre of Athens Alkyonis presents the play “Dance of Death” by Strindberg under the direction of G. Messalas and music by V. Petsalis.

For this work, theatre critic G.Georgousopoulos wrote: “…the talented composer Vangelis Petsalis is a real apocalypse .He composed outstanding music for the play with significant depth”( newspaper NEA 7/11/2005)

During summer 2006 he presented new Orchestral works at the Tinos Festival and in Athens (D.Plakentias Megaron ,Vouliagmeni lake) with the Symphony Orchestra of Bulgaria under the direction of A. Panayotopoulos.

In July 2008 he recorded his 2nd Symphony with National Symphony Orchestra of Bulgarian Radio under the direction of A. Panayotopoulos. The recording was sponsored by Costopoulos foundation,Bodosakis foundation and National Hellenic Tourism Organization.

In 1997 he became member of the Union of Greek Composers.He was also appointed art director of the European Department of Symphony Orchestra of Bulgaria.

He has also studied medicine and he is a specialized doctor in Radiology.

Vangelis Petsalis:«Concertino Narrativo» for violin,piano and strings. Sergej Krylov violin, Stefania Mormone piano. The Camerata Orchestra of Megaron Hall Athens is conducted by Alexandros Myrat. Live at Megaron Hall Athens Greece.

Vangelis Petsalis:Corfu Nightscapes Timelapse «Adagio for Stars»
Adagio for strings No 1 Symphony Orchestra of Bulgaria 
Conducted by Alkis Panayotopoulos

Vangelis Petsalis:Symphonh No 2, Mario Agelov (piano), 

Conducted by Alkis Panayotopoulos

Βαγγέλης Πετσάλης. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1965.Σπούδασε πιάνο στην Παλαιά Φιλαρμονική Κερκύρας. Από μικρός έδειξε ενδιαφέρον στην σύνθεση και από 12 ετών παρουσίαζε ως σολίστας και δικά του έργα στο ρεπερτόριο της πιανιστικής φιλολογίας. Ολοκλήρωσε τις μουσικές του σπουδές με ενoρχήστρωση & σύνθεση στην Αθήνα, στην τάξη του συνθέτη Ι. Παπαδάτου. Έχει συνθέσει έργα για πιάνο, για μικτή χορωδία, για ορχήστρα καθώς και μουσική για το θέατρο.

Το 1996 η Ιταλική εταιρεία δίσκων “ARCADIA/AGORA” εξέδωσε την πρώτη του Συμφωνία καθώς και άλλα ορχηστρικά και πιανιστικά έργα τoυ σε ένα CD με την συμμετοχή της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βουλγαρίας, υπό την διεύθυνση του Α. Παναγιωτόπουλου. Στο CD αυτό αναφερόμενη η Αμερικανική εταιρεία παρουσίασης και διακίνησης δίσκων Records Ιnternational (από τις μεγαλύτερες και εγκυρότερες του Internet) έγραψε μεταξύ άλλων ότι: «…ο νέος αυτός Έλληνας συνθέτης γράφει μουσική με μία μεθυστική τονικότητα γεμάτη χρώματα, που ρέει μέσα σε μία ζωντανότατη νεορομαντική φλέβα. Ένα πολύ προσωπικό ύφος και ένας απολαυστικός δίσκος» (RI Catalog, July 1998).

Του παραγγέλθηκε επίσης η σύνθεση ενός έργου για τον διάσημο βιολονίστα Sergei Krylov.Συνέθεσε έτσι, το Concertino Narrativo για βιολί, πιάνο και Ορχήστρα εγχόρδων το οποίο παρουσιάστηκε το 1997 στο Μέγαρο Αθηνών με σολίστ τον Sergei Krilof (βιολί), την Stefania Mormone (πιάνο) και την συνοδεία της Καμεράτα υπό την διεύθυνση του Α. Μυράτ. Έχει ακόμα ηχογραφήσει τα έργα του με την Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Μ. Λογιάδη. Το 2000 η Ορχήστρα των χρωμάτων του παρήγγειλε την σύνθεση ενός έργου για κλαρινέτο και Ορχήστρα εγχόρδων. Το έργο αυτό υπό τον τίτλο Arguments for clarinet and strings, παρουσιάστηκε το Μάρτιο του 2001 στην Ελληνοαμερικανική Ένωση με την Ορχήστρα αυτή, υπό την διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη και σολίστ τον πολυβραβευμένο Σπύρο Μουρίκη. Το Φεβρουάριο του 2003,ολοκληρώνοντας τις συνεργασίες του με τις πιο αξιόλογες Ελληνικές ορχήστρες, συνέθεσε το Harp on the same Strings για την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, η οποία και το παρουσίασε σε συναυλία υπό την αιγίδα της Ενώσεως Ελλήνων Συνθετών.

Πολλά μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχουν αναφερθεί στο έργο του (Ελ. Τύπος, Ελευθεροτυπία, Καθημερινή, Studio A, La Cultura, L Avvenire, Jazz & Jazz κτλ) και έχουν μεταδώσει τα έργα του (Radio Vaticana Studio A, Public Radio&Television of Connecticut,Digital Broadcasting Channel DBC Swiss, EΡΑ3, Αθήνα 9.84), ενώ η ΜΡ3 διαθέτει προσωπική σελίδα γι αυτόν στην διεύθυνσή της στο Internet (http://www.myspace.com/Petsalis) μέσω της οποίας χιλιάδες χρήστες έχουν αγοράσει την μουσική του. Στο διεθνές αυτό site για την παγκόσμια μουσική σκηνή, το έργο Αdagio for Strings No1 ήταν πρώτο για πολλές εβδομάδες στα charts της κλασικής μουσικής ενώ στην κεντρική σελίδα της για την Κλασσική Μουσική η MP3, αναφερόμενη στο Adagio for Strings No1,έγραψε: «Συναισθηματικό και μελαγχολικό, αυτό το Adagio του συνθέτη Βαγγέλη Πετσάλη θα αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές σας».

Το Πανεπιστήμιο του Princeton των ΗΠΑ τον προσκάλεσε στην Νέα Υόρκη όπου τις 28/5/2003 του έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα 2,5 ωρών στον μεγάλης εμβέλειας ραδιοσταθμό του στην εκπομπή “Classical Discoveries” του καθηγητή Marvin Rosen, ενώ τις 31/5/2003 στο Westminster Conservatory of Music of Rider University του ιδίου Πανεπιστημίου έγινε συναυλία με τα Πρελούδια για πιάνο που συμπεριλαμβάνονται στο CD της ARCADIA/AGORA.

Τις 23 Ιανουαρίου 2004 το Adagio No1 παρουσιάστηκε στο ελληνικό κοινό σε συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλoνίκης, υπό την διεύθυνση του Adrian Sunshine.

Την θεατρική σεζόν 2005-2006,το Μοντέρνο Θέατρο Αθηνών Αλκυονίς ανέβασε το έργο του Στρίντμπεργκ «Ο Χορός του Θανάτου» σε σκηνοθεσία Γ. Μεσσάλα και μουσική Βαγγέλη Πετσάλη. Αναφερόμενος στο έργο αυτό, ο κριτικός Θεάτρου Κ. Γεωργουσόπουλος έγραψε: «...ο ταλαντούχος μουσικός συνθέτης Βαγγέλης Πετσάλης πραγματική αποκάλυψη. Έγραψε συνταρακτική θεατρική μουσική βάθους πεδίου» ( «ΤΑ ΝΕΑ» 7/11/2005).

Το καλοκαίρι του 2006 παρουσίασε Ορχηστρικές συνθέσεις του στο Φεστιβάλ της Τήνου και στην Αθήνα (Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας, Λίμνη Βουλιαγμένης ) με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βουλγαρίας.

Τον Νοέμβριο του 2008,η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Σόφιας παρουσίασε σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση την Συμφωνία αρ.2 στην Sala Bulgaria στην Σόφια,σε μία συναυλία που οργάνωσε το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού επί τη ευκαιρία των εγκαινίων του Βουλγαρικού Τμήματος του Ιδρύματος στην Σόφια. Την Ορχήστρα διεύθυνε ο Άλκης Παναγιωτόπουλος και σολίστ στο πιάνο ήταν ο Παναγιώτης Γιαννακάκης.

Το 1997 έγινε μέλος της Ενώσεως Ελλήνων Μουσουργών.

Από τον Οκτώβριο του 1999 και για δύο χρόνια διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού τμήματος της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βουλγαρίας.

Έχει επίσης σπουδάσει Ιατρική και ειδικευτεί στην Ακτινοδιαγνωστική.

Vangelis Petsalis "Sonata Fantasia No 1 for piano " Piano: Angelika Papanikolaou

Official profile (fb) Vangelis Petsalis

Raed Mo

Ένα άγνωστο ντοκουμέντο στην Καλαμάτα, με διαφορά δύο χρόνων,  σχεδόν ίδιο με τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, το Μάη του 36. Αντιγράφω το ρεπορτάζ όπως ακριβώς δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη» στις 10 Μάη του 1936. Το φύλλο της εφημερίδας είναι από το ψηφιακό αρχείο της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.

ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΥΒΟΛΑ

ΚΑΛΑΜΑΤΑ, 9 ΤΟΥ ΜΑΗ 1934

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 9 ΤΟΥ ΜΑΗ 1936

ΜΑΚΑΒΡΙΑ ΣΥΠΜΤΩΣΗ

Πριν δυο χρόνια – σαν χτες, 9 του Μάη 1934 – τα πολυβόλα θέριζαν τους εργάτες της Καλαμάτας. Σκοτώθηκαν εφτά εργάτες. Τα ονόματά τους: Ι. Κολιτσίδας, Α. Μαραγκουδάκης (αφήκε γυναίκα με πέντε παιδιά), Β. Γαργαντινός (λιμενεργάτης) και οι μυλεργάτες Π. Μπλίκος, Α. Μπάλας, Καπετανέας και η Κριτσέλη.

Γιατί;

Όπως αυτές τις μέρες, οι καπνεργάτες αγωνίζονται στα λιθόστρωτα των μακεδονικοθρακικών πόλεων, έτσι και το Μάη του 1934 πάλευαν οι λιμενεργάτες και μυλεργάτες της Καλαμάτας για το δίκιο τους και το ψωμί τους.

Καλαμάτα 9 του Μάη 1934.

Θεσσαλονίκη 9 του Μάη 1936.

Δυο ματωμένες μέρες.Read More

Gus Vali - A Greek in Dixieland

Gus Vali – Mr Greek Clarinet

His parents were Greeks from Marmaras of Asia Minor. He grew up in New York and as soon as the graduated from Manhattan College, he stated working as a professional musician. He set out spectacurarly playing saxophone, flute and clarinet in Big Bands such as the bands of Artie Swaw, Louis Prima, Ian Augoust, Jonny Long, Sonny Dunham. But his love of Greek music urged him to create his own band, a band which would play Greek music mostly but with an American aspect. The first recording  took place in New York in 1958 and it was the dreamy “Marocco”. For the next fifteen years, Gus Vali and his band would be in great demand and they would appear in all major clubs of USA and Canada. The basic musicians of Gus Vali band, were the bassist Louis Barreiro, the percussionists Chet Amsterdam and John Yalenezian and the pianist and producer Norman Gold. The band accompanyied many Greek and foreign singers such as Stavros Tzouanakos, Iordanis Tsomides, Milton Stamos, Petros Nikolaou, Chr. Christopoulos and many others. Gus Vali is perhaps the most interesting and inscrutable case of Greek-American musician since the 60’s, but his work is ignored in Greece. Today Gus Vali lives in New York.

 Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε στη Νέα Υόρκη, προς το τέλος της δεκαετίας του '50 και είχε τα παρακάτω τραγούδια:

  1. THE SAINTS (P.D.)

  2. THE VARSITY DRAG (De Sylva-Brown - Henderson)

  3. MUSKRAT RAMBLE (E. Ory)

  4. 12th STREET RAG (E.I.Bowman)

  5. HAVAH NAGILAH (P.D.)

  6. ST. JAMES INFIRMAR (J.Primrose)

  7. ATHINA (M.Hadjidakis)

  8. SUNDAY MORNING SHUFFLE (J.Carisi)

  9. BOY ON A DOLPHIN (T.Morakis)

10. FARFARA (P.D.)

11. ISE TO LIMANI MOU (N.Gounaris)

12. ERUZA (J.Carisi)

Ακούστε από αυτόν το δίσκο  δύο τραγούδια. Για να τον βρείτε, λίγο δύσκολο, έως αδύνατο.

Gus Vali. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αυγουστίνος Βάλης. Οι γονείς του ήταν Έλληνες από τον Μαρμαρά της Μικράς Ασίας. Μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη. Αποφοίτησε από το Κολέγιο του Μανχάταν και έγινε αμέσως επαγγελματία μουσικός.

Ξαφνιάζει το ξεκίνημά του, όπου έπαιζε σαξόφωνο, φλάουτο και κλαρίνο στις μεγάλες Αμερικανικές ορχήστρες των Artie Swaw, Louis Prima, Ian Augoust, Jonny Long, Sonny Dunham. Η αγάπη του, όμως, για την ελληνική μουσική και για τη μουσική της Μέσης Ανατολής τον ώθησαν στο να δημιουργήσει την ορχήστρα που θα υπηρετούσε το δικό του όραμα. Μια ορχήστρα με κύρος που θα έπαιζε ελληνική, κυρίως, μουσική αλλά και μουσικές του κόσμου με μια Αμερικανική αισθητική.

Το πρώτο ηχητικό δείγμα καταγράφηκε στη Νέα Υόρκη, τον Απρίλιο του 1958 και ήταν το ονειρικό «Μαρόκο» και ο Gus Vali είχε δημιουργήσει ένα Modern Ethnic σχήμα, που για τα επόμενα 15 χρόνια θα ήταν περιζήτητο και θα εμφανίζονταν στα καλλίτερα κέντρα της Αμερικής και του Καναδά.

Μουσικοί που αποτέλεσαν το βασικό πυρήνα της ορχήστρας του Gus Vali, ήταν ο μπασίστας Luis Bareiro, οι περκασιονίστες Chet Amsterdam, John Yelezian και ο πιανίστας και αργότερα παραγωγός Norman Gold, ενώ φιλοξενήθηκαν εκατοντάδες μουσικοί, ξένοι και Έλληνες, όπως ο Σταύρος Τζουανάκος, ο Ιορδάνης Τσομίδης, ο Μίλτον Στάμος, ο Πέτρος Νικολάου, ο Χρ. Χριστόπουλος (το δεξί χέρι του Δημ. Στεργίου – Μπέμπη στην Αμερική) και πολλοί άλλοι.

Αυτή η Ελληνοαμερικανική ορχήστρα, όπως ξεκίνησε στα χρόνια της δεκαετίας του ΄50, μετεξελίχθηκε προς τα τέλη της δεκαετίας του ΄60, σε ένα belly dance συγκρότημα, όπου εναλλάσσονταν πια, όχι τόσο συχνά, Έλληνες μουσικοί όσο και Αρμένιοι, Τούρκοι, Ισραηλίτες, Άραβες, Αιγύπτιοι με ούτια, κανονάκια, τουμπερλέκια και βιολιά. Η εποχή των μπουζουκιών είχε παρέλθει και το ρεύμα, που χρόνια μετά, θα ονομαζόταν ethnic και θα κυρίευε κάποτε τον κόσμο, ανέτειλε.

 Ο Gus Vali είναι, ίσως, η πιο ενδιαφέρουσα και ανεξιχνίαστη περίπτωση Ελληνοαμερικανού μουσικού μετά το ΄60. Στην Ελλάδα αγνοείται εντελώς η ύπαρξή του. Σήμερα, ζει στη Νέα Υόρκη.

Το βιογραφικό είναι από τον Βαγγέλη Αρναουτάκη που είχε, μαζί με τον Μωϋσή Ασέρ, την επιμέλεια του cd, που κυκλοφόρησε  η δισκογραφική "Άνοδος" το 1997. Η μετάφραση έγινε από τον Βαγγέλη Κασελάκη. Δυσεύρετο cd αφού η εταιρία έχει κλείσει.

Δείτε το σχετικό βίντεο που τραγουδάει ο ίδιος σε ένα μικρό αφιέρωμα, με την ευκαιρία Ελληνικής παρέλασης στην 5η Λεωφόρο τη Ν. Υόρκης, στις 18 Απριλίου 2010. 
http://www.youtube.com/watch?v=xIQTfM4SSzQ&feature=related

 This is a video of the Great Gus Vali, who graced the Stage, Sunday, April 18, 2010, at the Greek Parade, in New York City, on 5th Ave.
Unfortunately the venue did not afford Gus Vali, the opportunity to appear w/ a full band, however just seeing Mr. Vali, once again after so many years, brought a flood of memories, emotions, and tears to all of us.
Even though he played for what only seemed a few seconds, it was enough to transform everyone back to the 1950's when this type of music was most popular, and played by many bands, and Greek clubs, that were on almost every corner of 8th Ave in New York City, from 29th to 42nd Street, and at all weddings, baptisms, and celebrations, before the age of the flat, 1-2 dimensional DJ music that has became popular. There was nothing like the stereophonic live 3D sound, of a Gus Vali Performance or recording.
Thank You Gus, for coming on stage so we could hear, see you, and experience once again all the fond memories, and emotions only someone like you could instill. Hopefully you could also see, appreciate, and experience the love, and admiration we still hold for you..
We will never forget you, the music, sounds, and happiness, you, and your recordings have given us from the early 1950's, through today..
God Bless You!! Kali Dynami! And Stin Ygia Sou, Always..

Το άλμπουμ Chimera (Χίμαιρα) είναι μοναδικό, ένα από τα πιο trendy άλμπουμ με ανάμειξη ροκ και τζαζ με την ανατολίτικη μουσική (Έτσι το χαρακτηρίζει το "Καφέ Σεβάχ")

CHIMERA [A FANTASY IN JAZZ / ROCK / MID-EAST SOUNDS

 American-born of Greek parents, Gus Vali studied at the Manhattan School of music and performed with Louis Prima, Artie Shaw, Johnny Long, Sonny Dunham, and Jan August. Leading his own group, he became the leading exponent of authentic Greek music, including its overlap with the traditions of neighboring regions. Accomplished on the flute, clarinet, and saxophone, he brings a unique Greek sensibility to a field dominated by artists considered more "oriental." Through various labels and projects Vali tried many different styles and featured different vocalists. During his late period as "Admiral of the Navel Academy," his exotic flute meshed wonderfully with the oud of George Mgrdichian.

Gus Vali's records are important for several reasons. First, he is the chief exponent of the Greek variety of oriental music. Second, his leadership with flute and clarinet are unusual in a field dominated by oud and derbecki players. Third, Chimera is singular, one of the hippest albums blending rock and jazz with oriental music.

 MEMBERS: Gus Vali (tenor saxophone, soprano C clarinet) * Joe Farrell (tenor saxophone, soprano flute) * Joe Beck (guitar) * Charlie Palmieri (Fender Rhodes piano) * Steve Gadd (drums) * George Mgrdichian (oud) * Mohamed El Aakad (kunun) * Bernie Leighton (piano) * Tony Price (tuba) * Chet Amsterdam (bass) * Frank Malabe (conga drum) * Johnny Valentine (guitar, dudook, tambur, zurna) * George Mangas (buzukie) * Sourian Baronian (G clarinet, dumbek, dudook)

Πηγή: hippy-djkit

Ακούστε δύο τραγούδια από το δίσκο και αναζητείστε τον. Δεν θα τον βρείτε εύκολα.

Mustafa

Nots

Άλλος ένας δίσκος του Gus Vali, όταν ήταν νέος και ωραίος "OLI MAZI". Εμφανίστηκε στη δισκογραφία και με το όνομα "Chris Vardakis. Μάλλον για "ασυμφωνία" συμφερόντων των δισκογραφικών ετερειών.

   1.THELO KITRINA NA VALIS

   2.ISTE GINEKES

  3.WALTZ MEDLEY(PERISTERI-TA DIKA  SOU TA MATIA-TO REFRAIN THS AGAPIS)

  4.AYTOS

  5.TA PALAMAKIA

 6.MEDLEY (EGIOTISSA-OPIOS EGHI YIA KAI NEIATA-GERAKINA)

  7.MEDLEY (ISE TO LIMANI MOU-SAN KITO TA MATIA SOU-ANDIO ATHENA)

  8.MIN THARIS

  9.ENA KARAVE APO TI CHIO

10.KAPETANA ANDREA ZEMPO

Ακούστε τρία τραγούδια από το δίσκο "OLI MAZI"

Άλλοι σύνδεσμοι για τον Gus Vali
Record Fiend
Καφέ Σεβάχ
Hip Wax