Προδοτικές ενέργειες στα βουνά της Δράμας από Άγγλους και συνεργούς τους
Γράφει ο Σπύρος Κουζινόπουλος
Την Πρωτοχρονιά του 1944, διαπράχθηκε στα βουνά της Δράμας ένα αποτρόπαιο ομαδικό έγκλημα από συμμορίες ακροδεξιών, υπό τις διαταγές ενός βρετανού ταγματάρχη, του Μίλερ, ο οποίος μάλιστα ήταν και σύνδεσμος στην Ελλάδα του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Ήταν η σφαγή σε μία χαράδρα του Τσαλ-Νταγ των ανταρτών του τμήματος Ρήγας Φεραίος του ΕΛΑΣ.
«Η συμμορία του “ήρωα της εθνικοφροσύνης” Αντών-Τσαούς με τους Βούλγαρους συμμάχους τους. Από αριστερά Ουζούνης, Γεώργιος Σκαρλατάκης, Νικόλαος Τεζόπουλος. Στη μέση και την άκρη με τα μαύρα Βούλγαροι στρατιώτες. Στα πόδια τους σφαγμένοι, οι αντιστασιακοί και μέλη του ΕΑΜ: Ηλίας Νταγνιτζής, Μιχάλης Πορφίδης, Γιουμουρτζής, Δ. Παπαδόπουλος, Τσότσογλου και Καραγιαννίδης.»
Πηγή φωτογραφίας: Κόκκινος φάκελος
Πρόκειται για ένα ύπουλο και απάνθρωπο έγκλημα, μία πραγματική παγίδα θανάτου, που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από τις εθνικιστικές ομάδες του Αντώνη Φωστηρίδη (Αντών Τσαούς), σε συνεργασία με τους Άγγλους, και έγινε με τον ερχομό του 1944, την 1η Ιανουαρίου στα βουνά της Λεκάνης (Τσαλ-Νταγ) και στην οποία έχασαν με φριχτό τρόπο τη ζωή τους 17 ηρωικοί ΕΛΑΣίτες αντάρτες.
Στο βουνό Τσαλ-Νταγ, δρούσε το τμήμα Ρήγας Φεραίος του ΕΛΑΣ, πολεμώντας τους Βούλγαρους φασίστες κατακτητές. Για την αποτελεσματικότερη πάλη κατά των ξένων επιδρομέων, ο ΕΛΑΣ πρότεινε συνεργασία στο ένοπλο τμήμα του Αντών Τσαούς που δρούσε στην ίδια περιοχή. Μετά από συζητήσεις ανάμεσα στα δύο μέρη, αποφασίστηκε οι άνδρες των δύο τμημάτων να γιορτάσουν με κοινό τραπέζι την Πρωτοχρονιά του 1944, προκειμένου να γνωριστούν μεταξύ τους για να υπάρξει κοινή δράση κατά των κατακτητών.
Οι δύο διαφορετικές αντιστασιακές οργανώσεις δρούσαν διάσπαρτα σε δικές τους περιοχές (λημέρια) στα όρη Παγγαίο, Φαλακρό, Μενοίκιο και Λεκάνη και στα δάση της Ελατιάς (Καρά – Ντερέ) και του Κοτζά – Ορμάν και είχαν συνεργαστεί περιστασιακά μέχρι τα τέλη του 1943.
Στόχος των Άγγλων να εμποδίσουν ανάπτυξη του ΕΛΑΣ
Ο ΕΛΑΣ από τον Σεπτέμβριο του 1943 άρχισε να οργανώνεται και να αναπτύσσεται στην περιοχή ως 26ο Σύνταγμα επιζητώντας την ένταξη όλων των αντιστασιακών ομάδων στη δύναμή του. Οι Άγγλοι, ενώ στην αρχή εφοδίαζαν με όπλα και χρήματα όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις, την περίοδο 1943-44 όταν ο πόλεμος άρχισε να γέρνει υπέρ των συμμάχων, ενίσχυαν με κάθε μέσο μόνο τις εθνικιστικές ομάδες, με σκοπό να εξουδετερώσουν τον ΕΛΑΣ και να εμποδίσουν μετά τη λήξη του πολέμου το ρεύμα προς τα αριστερά. Στο πλαίσιο αυτό, ο Άγγλος ταγματάρχης Μίλερ, που ήταν σύνδεσμος του στρατηγείου της Μέσης Ανατολής με τον ΕΛΑΣ Ανατολικής Μακεδονίας, τον Δεκέμβριο του 1943 μετεπήδησε στο τμήμα του Αντών Τσαούς.
Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Κωστούδη, καπετάνιο του 19ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ που δρούσε στην περιοχή των Σερρών, οι Άγγλοι για να ενισχύσουν τα αντικομμουνιστικά στοιχεία που δρούσαν στην Ανατολική Μακεδονία και να φρενάρουν τη διαρκώς συνεχιζόμενη ανάπτυξη των δυνάμεων του ΕΛΑΣ, έστειλαν τον ταγματάρχη Μίλερ στις γραμμές του Αντών Τσαούς, για να συντονίζει τη δράση τους ενάντια στον ΕΛΑΣ. Όπως σημείωσε: «Ο Μίλερ, ερχόμενος από το Γενικό Αρχηγείο, πέρασε από τα δικά μας τμήματα για να πάει στο Παγγαίο. Είχαμε αυστηρή διαταγή να τον προστατέψουμε για να περάσει με ασφάλεια. Κάποια στιγμή ο Ραφτούδης μου λέει: “Θα του ζητήσω να μας κάνει ρίψεις οπλισμού και αν αρνηθεί θα τον απειλήσω”. Η αλήθεια είναι ότι δικαιούμασταν μια τέτοια ρίψη με πολεμικό υλικό. Όμως εκβιασμός δεν χωρούσε.»
Η χαράδρα του θανάτου
Το ραντεβού μεταξύ των δύο αντάρτικων τμημάτων κλείστηκε σε μία χαράδρα μεταξύ Μπόεβας (Καστανωτού) και Όβαβτζικ (Δρυμότοπου) Δράμας όπου είχαν το λημέρι τους οι αντάρτες του Ρήγα Φεραίου και όπου περίμεναν τους επισκέπτες τους κάνοντας τις ανάλογες προετοιμασίες.
Τα χαράματα της Πρωτοχρονιάς, ο ΕΛΑΣίτης σκοπός του λημεριού, διέκρινε αυτούς που περίμενε: Τους άνδρες του Αντών Τσαούς, αρκετούς πολίτες από τα γύρω χωριά που κατευθύνονταν προς το λημέρι σε πανηγυρική πορεία. Κι ενώ αυτός τους καλωσόριζε, οι επισκέπτες ρίχτηκαν επάνω του και τον έσφαξαν. Αμέσως μετά κύκλωσαν τις καλύβες των ΕΛΑΣιτών και τους εξόντωσαν όλους, συνολικά 17 άντρες στον ύπνο τους. Από τη σφαγή, γλίτωσε μόνο ο μάγειρας του Ρήγα Φεραίου που εκείνη τη στιγμή έλειπε από το λημέρι.
Το αποτρόπαιο έγκλημα, που έγινε με την προτροπή του Άγγλου ταγματάρχη Μίλερ, επιβραβεύθηκε και από τους κατακτητές. Οι άνδρες του Αντών Τσαούς παρουσίασαν τα κεφάλια των τραγικά δολοφονημένων ανταρτών του ΕΛΑΣ στον Βούλγαρο πρόεδρο της κοινότητας Πλατανιάς κι αυτός, για ανταμοιβή, τους χάρισε δύο μικρά αυτόματα όπλα και το υπέρογκο για την εποχή εκείνη ποσό των 700.000 λέβα.
Όπως έγραψε ο ιστορικός Τάσος Χατζηαναστασίου, οι πόντιοι οπλαρχηγοί στα όρη της Λεκάνης (Τσαλ-Νταγ) εκτιμώντας ότι ο ΕΛΑΣ θα επιχειρούσε να επεκτείνει την επιρροή του και στην περιοχή τους, όπως είχε γίνει νωρίτερα στο Παγγαίο, έδρασαν άμεσα και αποφασιστικά. «Έτσι ξεγέλασαν τους ανενημέρωτους για τα γεγονότα στο Παγγαίο αντάρτες του Ρήγα Φεραίου και τους επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά, ενώ οι τελευταίοι τους περίμεναν για να συνεορτάσουν την Πρωτοχρονιά του 1944». Οι άνδρες του Φωστερίδη σκότωσαν 16-19 αντάρτες του Ρήγα Φεραίου και αιχμαλώτισαν άλλους δύο. Έτσι οι Πόντιοι οπλαρχηγοί εκδίωξαν ουσιαστικά από την περιοχή τους τον ΕΛΑΣ και μόνο ένα μικρό τμήμα παρέμεινε στην περιοχή του Κοτζά-Ορμάν, υπό τον Νίκο Χατζηνικολάου (Καπετάν-Μαύρος).
Νέα παγίδα
Μετά το αποτρόπαιο έγκλημα, ο Μίλερ μαζί με τις ομάδες του Αντών Τσαούς πέρασαν στο Μποζ-Νταγ. Από εκεί, έστειλε σημείωμα στον έφεδρο ανθυπολοχαγό του ΕΛΑΣ, Άγη (Ζαχαρίας Χαρτοματζίδης από την Ευκαρπία Κιλκίς) και τον καλούσε να πάει κοντά του για να «συνεννοηθούν» σχετικά με τα σημεία που θα γίνονταν οι ρίψεις οπλισμού από τα συμμαχικά αεροπλάνα.
Ο Άγης, που δεν είχε πληροφορηθεί τη δολοφονία των μαχητών του Ρήγα Φεραίου στο Τσαλ-Νταγ, πήγε στη συνάντηση με δέκα ΕΛΑΣίτες. Ο Μίλερ αφού παρέσυρε τον Άγη και τους συντρόφους του στα ακατοίκητα χωριά Πεπελές και Ζιρνοβίτσα, προσπάθησε να τον πείσει να γίνει όργανό του. Και όταν ο Άγης αρνήθηκε την πρόταση, τότε ο Μίλερ με τους ενόπλους του Αντών Τσαούς, Παντελή, Μικρόπουλο, Πετράκη και Αναστάς-Αγά, τον συνέλαβαν, μαζί με οκτώ από τους δέκα αντάρτες της ακολουθίας του, καθώς δύο κατόρθωσαν να διαφύγουν. Και αφού τους τυράννησαν φριχτά, στη συνέχεια τους εκτέλεσαν.
Ημέρα φρίκης η ημέρα αγάπης
Μετά την παγίδα θανάτου και τη σφαγή των ανταρτών του Ρήγα Φεραίου και του Άγη, στις αρχές Ιανουαρίου 1944, επέρχεται ο οριστικός διαχωρισμός των ένοπλων ομάδων σε τμήματα του ΕΛΑΣ, και σε ακροδεξιούς «εθνικιστές» αντάρτες υπό τοπικούς οπλαρχηγούς, οι οποίοι στις αρχές Φεβρουαρίου 1944 με την ενίσχυση των Βρετανών, συγκροτούνται σε ενιαία αντιστασιακή οργάνωση με την επωνυμία «Εθνικαί Ανταρτικαί Ομάδες» (ΕΑΟ).
Είναι η απαρχή των σκληρών εμφύλιων συγκρούσεων στην περιοχή, με την υποκίνηση των Άγγλων «συμμάχων», κατά τις οποίες θα ρεύσουν ποταμοί αίματος και θα γίνουν φρικαλεότητες που θα μείνουν στην ιστορία.
Η εξόντωση των ΕΛΑΣίτικων τμημάτων του Ρήγα Φεραίου και του Άγη, έδωσε την ευκαιρία στους Βούλγαρους φασίστες κατακτητές να οργανώσουν λίγο αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου 1944, μεγάλη εκκαθαριστική επιχείρηση στα ίδια βουνά, πιστεύοντας ότι θα εξοντώσουν τα υπολείμματα των ανταρτών. Το τάγμα του ΕΛΑΣ, που είχε διοικητή τον έφεδρο αξιωματικό Καραϊσκάκη, ο οποίος είχε μεγάλη αντάρτικη πείρα και ήταν πολύ ριψοκίνδυνος, διέταξε τη σύμπτυξη των τμημάτων, όταν οι Βούλγαροι ανέβηκαν στο βουνό, για να αποφύγουν περικύκλωσή τους.
Όμως, η διμοιρία των ΕΠΟΝιτών του Τάγματος, παρέμεινε στη θέση της και πολέμησε με το νεανικό ενθουσιασμό των μελών της, καθηλώνοντας με τα πυρά της τους κατακτητές επί πολλή ώρα. Ύστερα από αυτό, αναγκάστηκαν και τα άλλα τμήματα να σταματήσουν τη σύμπτυξη και να υποστηρίξουν με τα πολυβόλα τους νέους για να μη κυκλωθούν. Έτσι γενικεύθηκε η μάχη και οι Βούλγαροι καθηλώθηκαν παντού. Με τη βοήθεια και των όλμων τμήματος του έφεδρου αξιωματικού Π. Παντελίδη που χτυπούσαν με επιτυχία τις θέσεις του εχθρού, βοήθησαν τους νέους να απαγκιστρωθούν, ενώ οι κατακτητές είχαν πάρει ένα σκληρό μάθημα.
Κλείνουμε με τα λόγια του Στέργιου Βαλιούλη που περιέγραψε ως εξής με τη γλαφυρή του πένα την ομαδική σφαγή: «Τα Αντωντσαουσικά καπετανάτα, με καθοδηγητή τον μεγάλο… φιλέλληνα Μίλερ, το θαρρούσαν για βιλαέτι τους (το Τσάλ Νταγ) και πότε με μπαμπεσιές, πότε με λυσσασμένες επιθέσεις, δεν άφηναν τους δικούς μας σε χλωρό κλαρί. Χαρακτηριστικό αλλά και τραγικό στις συνέπειές του, ήταν το απάνθρωπο, το ειδεχθές έγκλημα της Πρωτοχρονιάς του 1944. Η ιστορία είναι απλή. Οι Αντωντσαούσηδες βασίστηκαν στη φλογερή πεθυμιά των ΕΛΑΣιτών να συνεργαστούν όλοι οι Έλληνες για να χτυπήσουν μαζί τους κατακτητές της πατρίδας».
Με την απελευθέρωση, η κυβέρνηση Αθηνών αναγκάστηκε να συλλάβει τους Αντών-Τσαους με 5 ακόμα στελέχη του, τον Σπυρίδη Κουτρίδη αλλά και τον συνταγματάρχη της ΠΑΟ Σφέτσο. Οι παραπάνω κλήθηκαν να λογοδοτήσουν σε στρατοδικείο για τα προδοτικά τους «σύμφωνα» και την όλη αντεθνική τους δράση. Παρόλα αυτά τα Δεκεμβριανά τους βρήκαν εκτός της φυλακής και με όπλα στα χέρια να διώκουν αγωνιστές του ΕΛΑΣ στη Μακεδονία και τη Θράκη. Μετά τη Βάρκιζα ο Αντών-Τσαούς χαρακτηρίστηκε ως «εθνικός ήρωας» και με το τέλος του Εμφυλίου στον οποίο έδρασε ως παρακρατικός έλαβε το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Εξελέγη δε και βουλευτής Δράμας με το «Συναγερμό» του Παπάγου.
Περισσότερα για την αντικομμουνιστική παραχάραξη της Ιστορίας, διαβάστε ΕΔΩ
Επιμέλεια-Παρουσίαση: Χρήστος Ζουλιάτης
1 )Κάποια από τα γραφόμενα στο άρθρο είναι από το βιβλίο του Κωνσταντάρα Μονίμου Λγού κ Μεράρχου του ΕΛΑΣ Αν.Μακ.
ΑπάντησηΔιαγραφή2)Οι χαρακτηρισμοί ως "ληστοσυμμορίτη" Αντών Τσαούς συμπίπτουν με
τους αντίστοιχους των Βουλγαρικών Κατοχικών Αρχών. 3 )Τα δήθεν
700.000 λέβα κ άλλα ποσά εξ Αγγλικών Χρυσών Λιρών που δήθεν
έλαβε ο Α.Φωστ. κ που αναφέρουν διάφοροι αριστεροί συγγραφείς είναι Μυθεύματα καθόσον η μετέπειτα ζωή του Α.Φωστηρίδη δεν
συνάδει προς τον δήθεν πλούτο που "απέκτησε".Διήγεν βίον
λιτότατον . Δεν έπινε,δεν κάπνιζε,δεν ξενυχτούσε,ούτε πήγε ποτέ
σε κέντρα διασκέδασης.Ούτε καν διακοπές δεν πήγαινε ποτέ.Οι διαδρομές του ήταν Αθήνα-Δράμα(εκλογική του περιφέρεια)κ αντίστροφα με διάλειμμα Θεσνίκη όπου διέμενε στο λιτό διαμέρισμα
της κόρης του κ ποτέ σε ξενοδοχείο.Απέκτησε δικό του διαμέρισμα
80 τ.μ(περιοχή Αγ.Μελετίου Αθήνα)το 1964 με δάνειο που τακτοποιήθηκε από κληρονόμους 15 χρόνια μετά θάνατο του.Γενικά
ζούσε ως ασκητής κ λόγω χαρακτήρος αλλά κ λόγω οικονομικής στενότητας.Όταν κ εάν εξελέγετο Βουλευτής με τα έσοδα αυτά
βοήθαγε κάποιους από πρώην συμπολεμιστές του που είχαν ανάγκη.
Ουδέποτε πήγε ταξίδι αναψυχής στο εξωτερικό.Μία φορά πήγε
Λονδίνο το 1978 ως ανίατος ασθενής με άδεια του Υπ.Εθν.Αμύνης
ως δικαιούχος του ΜΤΣ(συνταξιούχος στρατιωτικός-Ανχης(ΠΒ) ε.α)
όπως κ άλλοι Αξκοί των Ε.Δ. τότε σε περίπτωση βαριάς ασθένειας.
Η κύρια προσπάθειά του ήταν η παροχή Ηθικής κ Υλικής βοήθειας
στους πάσχοντας λόγω Αναπηρίας πρώην συμπολεμιστές κ ορφανά αυτών.
Το 1961 ως Βουλευτής με την Ένωση Κέντρου είχε αυτοκίνητο
Μόσκοβιτς(ο πρόδρομος του LADA) κ οι φίλοι του έκαναν αστεία
για την απόκτηση φθηνού μεν αλλά αυτοκινήτου εξ ΕΣΣΔ(προφανώς
τόσο έφθαναν τα οικονομικά του). 4) Αφού ήταν "ληστοσυμμορίτης"
κατά τους αριστερούς συγγραφείς πως ο ΕΛΑΣ με το 26ο Σύνταγμα κ
τμήματα της 10ης ή 6ης Μεραρχίες του(από τους βαρύγδουπους τίτλους
ειλικρινά μπερδεύτηκα) δεν μπόρεσε να τον νικήσει ? ? Μήπως ο
Αντ.Φωστηρ. ήταν σκληρός μαχητής,πολεμιστής αντάρτης που απλώς
δεν έμπαινε στα καλούπια κ την Ιδέα για Δικτατορία του Προλεταριάτου ? . 5 ) Ο Αν.Φωστηρ. ήταν απλά Ο ανυπότακτος
κλασσικός Πόντιος Αντάρτης που διδάχτηκε το Αντάρτικο στα βουνά
του Πόντου παιδιόθεν από πατέρα εις πάππον κ βάλε . 6 ) Στη διάθεση οποιουδήποτε καλοπροαίρετου για περισσότερα γραπτά στοιχεία,όσα διαθέτω κ ευχαριστώ για την διαδικτυακή φιλοξενία.
Με την απελευθέρωση, η κυβέρνηση Αθηνών αναγκάστηκε να συλλάβει τους Αντών-Τσαους με 5 ακόμα στελέχη του, τον Σπυρίδη Κουτρίδη αλλά και τον συνταγματάρχη της ΠΑΟ Σφέτσο. Οι παραπάνω κλήθηκαν να λογοδοτήσουν σε στρατοδικείο για τα προδοτικά τους «σύμφωνα» και την όλη αντεθνική τους δράση. Παρόλα αυτά τα Δεκεμβριανά τους βρήκαν εκτός της φυλακής και με όπλα στα χέρια να διώκουν αγωνιστές του ΕΛΑΣ στη Μακεδονία και τη Θράκη. Μετά τη Βάρκιζα ο Αντών-Τσαούς χαρακτηρίστηκε ως «εθνικός ήρωας» και με το τέλος του Εμφυλίου στον οποίο έδρασε ως παρακρατικός έλαβε το βαθμό του ανθυπολοχαγού. Εξελέγη δε και βουλευτής Δράμας με το «Συναγερμό» του Παπάγου.
ΔιαγραφήΣτον εμφύλιο έδρασε με στρκή Μονάδα υπό τις διαταγές των Νομίμων Διοικητών Μεραρχιών του Ελλ.Στρατού.Ότι έπραττε τότε 1946-49 εκαλύπτετο από τις διαταγές των Κυβερνήσεων.Έφτασε στο
ΔιαγραφήΒαθμό Ταγματάρχη κ αποστρατεύθηκε ως Αντισυνταγματάρχης.Υπάρχει σχετικό Φύλλο Μητρώου
Αξκού στο ΓΕΣ που τα διευκρινίζει αυτά.Μάλιστα συνταξιοδοτήθηκε(προστέθηκαν κ άλλα προηγούμενα
χρόνια στο Δημόσιο) ως Αξκός Πολεμικής Διαθεσμότητας με ότι αυτό σημαίνει οικονομικά-
συνταξιοδοτικά.Εκτός του Παπάγου εξελέγη κ με την Ένωση Κέντρου το 1961(αρχείον Βουλής,
με πολλούς ψήφους για την περιοχή του που ήταν η Δράμα)...άρα το 1946-49 ως Λοχαγός κ άνω
αποκλείεται να χαρακτηρίζεται επίσημα ως παρακρατικός.Εσείς κύριε Χρήστο μπορείτε να τον
αποκαλείται όπως θέλετε αλλά τα επίσημα στοιχεία άλλα γράφουν......
Επειδή έδωσα κάποια στοιχεία παραπάνω σε αναρτήσεις μου(9-11-2017 κ 5-102020) για Αντών Τσαούς κ απ΄οτι καταλαβαίνω ο "ΧΡΗΣΤΟΣ/Christos" είναι ο Χρήστος Ζουλιάτης που επιμελείται το άρθρο
Διαγραφήοφείλω να σας συγχαρώ για την ελεύθερη σχολίαση καθόσον άλλοι δεν επιτρέπουν αντίθετη άποψη...
Προφανώς βλέπουμε τα θέματα από άλλη σκοπιά αλλά μία άλλη εκδοχή πάντα είναι χρήσιμη.Αυτό που
γράφεται ότι εκλήθη από την κυβέρνηση δενισχύει.Εκλήθη στην Αθήνα από επιθυμία του Σκόμπυ κ μετέβη
εκεί με Αγγλικό αεροπλάνο ! Όχι δεν υπάρχουν στοιχεία για Στρατοδικεία κ.λ.π αλλά συμπολέμησε
στο Σύνταγμα Μακρυγιάννη με τη Χωροφυλακή και αντίθετα με τα γραφόμενά σας τα Τμήματά του
1-3 Δεκ 1944 προσπάθησε να τα διαλύσει ο ΕΛΑΣ Αν.Μακ.(εννοείται εν τη απουσία του) κ δεν
έγινε αυτό καθόσον στην Καλλίφυτο(Ραβίκα)Δράμας οι υπόλοιποι οπλαρχηγοί του με επικεφαλής
τον Ταγματάρχη τότε Παπαθανασίου(πατέρα του Παρμενίωνος Παπαθανασίου που τα γράφει σε βιβλίο του)
αντιστάθηκαν επιτυχώς.Γίνονται σχετικά Μνημόσυνα ακόμη στην Καλλίφυτο με παρουσία Αρχών,
Στρατιωτικών,Βουλευτών,κ.λ.π.στην κεντρική εκκλησία του χωριού και μάλιστα με ομιλίες
Συμφυλιωτικού Περιεχομένου(το μνημόσυνο αφορά θύματα ΕΑΟ-ΕΣΕΑ αλλά κ του ΕΛΑΣ χωρίς εξαιρέσεις)
και η παρουσία κατοίκων είναι κανονική κ εκ των δύο πλευρών(ενν. απογόνων των σκοτωθέντων).Σίγουρα
κανείς δεν είπε περί εθνικού ήρωος καθόσον υπήρξαν Ζέρβας,Ψαρρός,Τσιγάντες κ.λ.π. απλώς
η Πολιτεία στον Αντών Τσαούς φέρθηκε τιμητικά όπως κ ο Λαός της Δράμας που τον
ψήφιζε σε ικανό αριθμό έστω κ όταν δεν εκλεγόταν.Μόνος του σε όποιο κόμμα κ αν ήταν ελάμβανε
περίπου το 30% των ψήφων του Νομού.Ωρισμένες κωμοπόλεις εξ ολοκλήρου τον ψήφιζαν.Αυτό διαπιστούται
εύκολα αν ανατρέξετε στα αρχεία της Βουλής (ψηφιοποιημένα κ προσβάσιμα). Όσο για το
Βαθμό του Ανθυπολοχαγού δεν ξέρω αλλά του Αντισυνταγματάρχη(ΠΒ) ε.α. τον έλαβε σίγουρα
όπως φαίνεται στο Αντίγραφο Φύλλο Μητρώου Αξκού του ΓΕΣ που πιθανόν τώρα να βρίσκεται
στην ΔΙΣ(Δνση Ιστορίας Στρατού).Επαναλαμβάνω παρακρατικός χαρακτηρίστηκε από κάποιους ενώ
δεν ισχύει καθόσον μετά την Βάρκιζα κ μέχρις 1949(τέλος εμφυλίου) Υπηρετούσε σε διάφορες
αποστολές ως Στρκό Τμήμα κάποιου Σχηματισμού του Ελλ.Στρατού(Ταξιαρχίες,Μεραρχίες κ.λ.π).
π.χ στις 22-12-1946 με Λόχο στην Κορνοφωλιά έδρασε ομού με τμήμα Χωροφυλακής Σουφλίου(Μοίραρχος Μουρκογιάννης)εναντίον ανταρτών στην περιοχή υπό τας διαταγάς Σχηματισμών του Στρατού της
περιοχής.Υπάρχουν σχετικές δημοσιεύσεις τοπικών εφημερίδων στο αρχείο των Δήμων της περιοχής
Αλεξανδρούπολης,όπου τον έχουν κ φωτογραφία με στολή Λοχαγού του Ελληνικού Στρατού.Αυτά προς το
παρόν κ ευχαριστώ για την ελεύθερη επικοινωνία.