Μισό δις η δίκη του Κοσκωτά. Η «Μητέρα των Δικών» σε νούμερα / Ο Κώστας Βαξεβάνης και ο Χρήστος Ζουλιάτης, καταθέτουν.

ΔΙΚΗ ΚΟΣΚΩΤΑ, η «Μητέρα των Δικών» σε νούμερα. 

Στις 18 Ιουλίου 1989, ο Γιώργος Κοσκωτάς παραπέμφθηκε  στο Ειδικό Δικαστήριο, με την κατηγορία της υπεξαίρεσης 32 δισεκατομμυρίων δραχμών από την τράπεζα Κρήτης.

Κείμενα-Φωτογραφίες-Επιμέλεια: Χρήστος Ζουλιάτης

Δημοσιογραφική έρευνα: Κώστας Βαξεβάνης

Η δίκη για το Σκάνδαλο Κοσκωτά, που αποκλήθηκε και «Δίκη του Αιώνα», ξεκίνησε στις 11 Μαρτίου 1991 υπό την προεδρία του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασίλη Κόκκινου και άλλων 12 τακτικών δικαστών.  Διεξήχθησαν 142 συνεδριάσεις και κατέθεσαν συνολικά 109 μάρτυρες. Επρόκειτο για την πρώτη και μοναδική ως τώρα δίκη στην Ελλάδα η οποία προβλήθηκε σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και βρέθηκε για μεγάλο διάστημα στο επίκεντρο της πολιτικής επικαιρότητας.

Στις 9 Νοεμβρίου του 1994, ο Γιώργος Κοσκωτάς καταδικάζεται σε κάθειρξη 25 ετών για το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης και παρά τις προσπάθειες των δικηγόρων του να την μειώσουν, οι δικαστικές αρχές παρέμειναν ακλόνητες στην αρχική τους απόφαση. Τελικά, αποφυλακίστηκε το 2001, εκτίοντας τα 3/4 της ποινής του.

Στις 142 μέρες ακροαματικής διαδικασίας, διαμορφώθηκαν κάποια περίεργα και θεαματικά μεγέθη ικανά να συμπεριληφθούν στο βιβλίο Γκίνες. Τη δίκη αυτή την έζησα από κοντά, φωτογραφίζοντας καθημερινά και μου είχαν κάνει εντύπωση οι εκατοντάδες χιλιάδες ανθρωποώρες που δαπανήθηκαν. Έτσι, πρότεινα στον φίλο, ανερχόμενο τότε, δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη να κάνουμε ένα ρεπορτάζ και να αναδείξουμε τα μεγέθη που δημιουργήθηκαν. Το ωραίο είναι πως, το ρεπορτάζ μαζί με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, δημοσιεύτηκε, στις 4 Δεκ.1991, στο περιοδικό «ΕΝΑ», που ήταν ένα από τα περιοδικά του Κοσκωτά επί της απόλυτης αυτοκρατορίας του. Είχε περάσει, φυσικά, σε άλλα χέρια. 

Τα νούμερα είναι κατά προσέγγιση. Έχουμε και λέμε:

Μόνο σε δέκα αθηναϊκές εφημερίδες, γράφτηκαν 17.000.000 λέξεις για τα τεκταινόμενα στο Ειδικό Δικαστήριο και καταναλώθηκαν 67 τόνοι δημοσιογραφικού χαρτιού, δηλαδή 16.800.000 τετραγωνικά μέτρα τυπωμένου χαρτιού σε σελίδες εφημερίδων, αρκετές για να καλύψουν την πλατεία Συντάγματος και τις παρόδους της, 672 φορές.

Στο φωτογραφικό μέρος, τραβήχτηκαν 2.500 φιλμ, αρκετά για να τυλίξουν την Ομόνοια 13 φορές με φωτογραφική ζελατίνη. Έγιναν 90.000 κλικ και τυπώθηκαν σε φωτογραφικό χαρτί 1.000 τ.μ. και διανεμήθηκαν 25.000 φωτογραφίες.

Όσο για τις ανάγκες των 6 καναλιών, χρειάστηκαν 300 χλμ. βιντεοταινίας, δηλαδή η διαδρομή Αθήνας-Καρδίτσας στρωμένη με βιντεοταινία.

Το κόστος διαμόρφωσης της αίθουσας κόστισε 10.500.000 δρχ. Κόστος τηλεοπτικής κάλυψης 36.500.000, κόστος δημοσιογράφων 30.000.000, κόστος φωτορεπόρτερ 17.500.000, κόστος απομαγνητοφώνησης 10.000.000, κόστος φωτοτυπικού χαρτιού 1.000.000, κόστος από αναμμένες τηλεοράσεις τηλεθεατών 300.000.000 αφού κατανάλωσαν 40 MW.

Κοντολογίς, η Μητέρα των Δικών, μας ήρθε λίγο ακριβή, περί το μισό δισεκατομμύριο δρχ. ΖΑΛΙΣΤΗΚΑΤΕ? Και που να μπούμε στο γενικότερο οικονομικό σκάνδαλο του Κοσκωτά, τράπεζες, ΔΕΚΟ κλπ., θα μας φύγει το τσερβέλο.

Βιογραφικό Γεώργου Κοσκωτά

Ο Κοσκωτάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953, με καταγωγή από τον Ασπρόπυργο Αττικής. Το 1970 μετανάστευσε στην Αμερική και επέστρεψε στην Ελλάδα στα τέλη της ίδιας δεκαετίας. Το 1979, επί κυβερνήσεως Καραμανλή, ανέλαβε Διευθυντής του Συναλλάγματος στην Τράπεζα Κρήτης, παρ’ότι ήταν μόλις 25 ετών. Έγινε γνωστός στο πανελλήνιο στις αρχές της δεκαετίας του ’80. 

Το νεαρό της ηλικίας του, η γιγάντια περιουσία του και η χαρακτηριστική του εμφάνιση τον έκαναν γνωστό ακόμη και στους τουρίστες που επισκέπτονταν τη χώρα. Ο Κοσκωτάς αγόρασε το 1982 τον δημοσιογραφικό και εκδοτικό οργανισμό «Γραμμή Α.Ε.» από τον Παύλο Μπακογιάννη, και το 1984 αγόρασε το 56% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Κρήτης (αργότερα έφτασε να κατέχει το 82%), έναντι του ποσού του 1 δισεκατομμυρίου δραχμών. Μαζί με άλλες επιχειρήσεις τις οποίες είχε ενσωματώσει στις κύριες, γινόταν εργοδότης σε περίπου 4.000 εργαζόμενους. Το 1986 είχε επιχειρήσει και την αγορά της Τράπεζας Κεντρικής Ελλάδας, όμως λόγω αντιδράσεων από τον Τύπο, η κυβέρνηση δεν επέτρεψε τελικά στην πώλησή της. Το 1987 προχώρησε στην αγορά από τον εφοπλιστή Σταύρο Νταϊφά της ΠΑΕ Ολυμπιακός.

Μέσα στην πορεία του ως πρόεδρος της ομάδας, κατάφερε να πραγματοποιήσει την ακριβότερη μεταγραφή παίκτη στην ιστορία, μετά του Ντιέγκο Μαραντόνα. Έδωσε 3 δις δραχμές για την απόκτηση του Ούγγρου ποδοσφαιριστή Λάγιος Ντέταρι. 

Η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν άργησε να ενισχύσει τις σχέσεις της με τον ραγδαία ανερχόμενο επιχειρηματία. Οι καταθέσεις στην Τράπεζα Κρήτης αυξήθηκαν κατακόρυφα με χρήματα των ΔΕΚΟ (συνολικού ύψους 13 δισεκατομμυρίων το 1988), ενώ πολλοί ανώτατοι αξιωματούχοι του ελληνικού δημοσίου ήταν και επίσημοι συνεργάτες του. Στο μεταξύ οι ευνοϊκές ρυθμίσεις που εξασφάλιζε για τους πελάτες του, διόγκωσαν τις καταθέσεις στην Τράπεζα Κρήτης στα 76,5 δισεκατομμύρια δραχμές.

Από την εκδοτική πλευρά της «Γραμμής Α.Ε.», ο Κοσκωτάς είχε στήσει έναν τυποεκδοτικό κολοσσό, ο οποίος εξέδιδε μία καθημερινή εφημερίδα («24 Ώρες») και 6 περιοδικά, ενώ εξαγόρασε άλλες τρεις αντι-κυβερνητικές εφημερίδες, την «Βραδυνή», την «Εβδόμη» και την ιστορική «Καθημερινή» από την Ελένη Βλάχου το 1986, την οποία έστρεψε πολιτικά προς το ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα εκδήλωσε ενδιαφέρον και για την αγορά της «Ελευθεροτυπίας». Η επέκταση αυτή στο χώρο του Τύπου, υπήρξε και το κομβικό σημείο της ανεξέλεγκτης πορείας του. Η κυβέρνηση έβλεπε στο πρόσωπό του έναν πανίσχυρο εκδότη που θα της παρείχε στήριξη, με αντάλλαγμα την πολιτική κάλυψη των δραστηριοτήτων του.