Gus Vali - A Greek in Dixieland

Gus Vali – Mr Greek Clarinet

His parents were Greeks from Marmaras of Asia Minor. He grew up in New York and as soon as the graduated from Manhattan College, he stated working as a professional musician. He set out spectacurarly playing saxophone, flute and clarinet in Big Bands such as the bands of Artie Swaw, Louis Prima, Ian Augoust, Jonny Long, Sonny Dunham. But his love of Greek music urged him to create his own band, a band which would play Greek music mostly but with an American aspect. The first recording  took place in New York in 1958 and it was the dreamy “Marocco”. For the next fifteen years, Gus Vali and his band would be in great demand and they would appear in all major clubs of USA and Canada. The basic musicians of Gus Vali band, were the bassist Louis Barreiro, the percussionists Chet Amsterdam and John Yalenezian and the pianist and producer Norman Gold. The band accompanyied many Greek and foreign singers such as Stavros Tzouanakos, Iordanis Tsomides, Milton Stamos, Petros Nikolaou, Chr. Christopoulos and many others. Gus Vali is perhaps the most interesting and inscrutable case of Greek-American musician since the 60’s, but his work is ignored in Greece. Today Gus Vali lives in New York.

 Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε στη Νέα Υόρκη, προς το τέλος της δεκαετίας του '50 και είχε τα παρακάτω τραγούδια:

  1. THE SAINTS (P.D.)

  2. THE VARSITY DRAG (De Sylva-Brown - Henderson)

  3. MUSKRAT RAMBLE (E. Ory)

  4. 12th STREET RAG (E.I.Bowman)

  5. HAVAH NAGILAH (P.D.)

  6. ST. JAMES INFIRMAR (J.Primrose)

  7. ATHINA (M.Hadjidakis)

  8. SUNDAY MORNING SHUFFLE (J.Carisi)

  9. BOY ON A DOLPHIN (T.Morakis)

10. FARFARA (P.D.)

11. ISE TO LIMANI MOU (N.Gounaris)

12. ERUZA (J.Carisi)

Ακούστε από αυτόν το δίσκο  δύο τραγούδια. Για να τον βρείτε, λίγο δύσκολο, έως αδύνατο.

Gus Vali. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αυγουστίνος Βάλης. Οι γονείς του ήταν Έλληνες από τον Μαρμαρά της Μικράς Ασίας. Μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη. Αποφοίτησε από το Κολέγιο του Μανχάταν και έγινε αμέσως επαγγελματία μουσικός.

Ξαφνιάζει το ξεκίνημά του, όπου έπαιζε σαξόφωνο, φλάουτο και κλαρίνο στις μεγάλες Αμερικανικές ορχήστρες των Artie Swaw, Louis Prima, Ian Augoust, Jonny Long, Sonny Dunham. Η αγάπη του, όμως, για την ελληνική μουσική και για τη μουσική της Μέσης Ανατολής τον ώθησαν στο να δημιουργήσει την ορχήστρα που θα υπηρετούσε το δικό του όραμα. Μια ορχήστρα με κύρος που θα έπαιζε ελληνική, κυρίως, μουσική αλλά και μουσικές του κόσμου με μια Αμερικανική αισθητική.

Το πρώτο ηχητικό δείγμα καταγράφηκε στη Νέα Υόρκη, τον Απρίλιο του 1958 και ήταν το ονειρικό «Μαρόκο» και ο Gus Vali είχε δημιουργήσει ένα Modern Ethnic σχήμα, που για τα επόμενα 15 χρόνια θα ήταν περιζήτητο και θα εμφανίζονταν στα καλλίτερα κέντρα της Αμερικής και του Καναδά.

Μουσικοί που αποτέλεσαν το βασικό πυρήνα της ορχήστρας του Gus Vali, ήταν ο μπασίστας Luis Bareiro, οι περκασιονίστες Chet Amsterdam, John Yelezian και ο πιανίστας και αργότερα παραγωγός Norman Gold, ενώ φιλοξενήθηκαν εκατοντάδες μουσικοί, ξένοι και Έλληνες, όπως ο Σταύρος Τζουανάκος, ο Ιορδάνης Τσομίδης, ο Μίλτον Στάμος, ο Πέτρος Νικολάου, ο Χρ. Χριστόπουλος (το δεξί χέρι του Δημ. Στεργίου – Μπέμπη στην Αμερική) και πολλοί άλλοι.

Αυτή η Ελληνοαμερικανική ορχήστρα, όπως ξεκίνησε στα χρόνια της δεκαετίας του ΄50, μετεξελίχθηκε προς τα τέλη της δεκαετίας του ΄60, σε ένα belly dance συγκρότημα, όπου εναλλάσσονταν πια, όχι τόσο συχνά, Έλληνες μουσικοί όσο και Αρμένιοι, Τούρκοι, Ισραηλίτες, Άραβες, Αιγύπτιοι με ούτια, κανονάκια, τουμπερλέκια και βιολιά. Η εποχή των μπουζουκιών είχε παρέλθει και το ρεύμα, που χρόνια μετά, θα ονομαζόταν ethnic και θα κυρίευε κάποτε τον κόσμο, ανέτειλε.

 Ο Gus Vali είναι, ίσως, η πιο ενδιαφέρουσα και ανεξιχνίαστη περίπτωση Ελληνοαμερικανού μουσικού μετά το ΄60. Στην Ελλάδα αγνοείται εντελώς η ύπαρξή του. Σήμερα, ζει στη Νέα Υόρκη.

Το βιογραφικό είναι από τον Βαγγέλη Αρναουτάκη που είχε, μαζί με τον Μωϋσή Ασέρ, την επιμέλεια του cd, που κυκλοφόρησε  η δισκογραφική "Άνοδος" το 1997. Η μετάφραση έγινε από τον Βαγγέλη Κασελάκη. Δυσεύρετο cd αφού η εταιρία έχει κλείσει.

Δείτε το σχετικό βίντεο που τραγουδάει ο ίδιος σε ένα μικρό αφιέρωμα, με την ευκαιρία Ελληνικής παρέλασης στην 5η Λεωφόρο τη Ν. Υόρκης, στις 18 Απριλίου 2010. 
http://www.youtube.com/watch?v=xIQTfM4SSzQ&feature=related

 This is a video of the Great Gus Vali, who graced the Stage, Sunday, April 18, 2010, at the Greek Parade, in New York City, on 5th Ave.
Unfortunately the venue did not afford Gus Vali, the opportunity to appear w/ a full band, however just seeing Mr. Vali, once again after so many years, brought a flood of memories, emotions, and tears to all of us.
Even though he played for what only seemed a few seconds, it was enough to transform everyone back to the 1950's when this type of music was most popular, and played by many bands, and Greek clubs, that were on almost every corner of 8th Ave in New York City, from 29th to 42nd Street, and at all weddings, baptisms, and celebrations, before the age of the flat, 1-2 dimensional DJ music that has became popular. There was nothing like the stereophonic live 3D sound, of a Gus Vali Performance or recording.
Thank You Gus, for coming on stage so we could hear, see you, and experience once again all the fond memories, and emotions only someone like you could instill. Hopefully you could also see, appreciate, and experience the love, and admiration we still hold for you..
We will never forget you, the music, sounds, and happiness, you, and your recordings have given us from the early 1950's, through today..
God Bless You!! Kali Dynami! And Stin Ygia Sou, Always..

Το άλμπουμ Chimera (Χίμαιρα) είναι μοναδικό, ένα από τα πιο trendy άλμπουμ με ανάμειξη ροκ και τζαζ με την ανατολίτικη μουσική (Έτσι το χαρακτηρίζει το "Καφέ Σεβάχ")

CHIMERA [A FANTASY IN JAZZ / ROCK / MID-EAST SOUNDS

 American-born of Greek parents, Gus Vali studied at the Manhattan School of music and performed with Louis Prima, Artie Shaw, Johnny Long, Sonny Dunham, and Jan August. Leading his own group, he became the leading exponent of authentic Greek music, including its overlap with the traditions of neighboring regions. Accomplished on the flute, clarinet, and saxophone, he brings a unique Greek sensibility to a field dominated by artists considered more "oriental." Through various labels and projects Vali tried many different styles and featured different vocalists. During his late period as "Admiral of the Navel Academy," his exotic flute meshed wonderfully with the oud of George Mgrdichian.

Gus Vali's records are important for several reasons. First, he is the chief exponent of the Greek variety of oriental music. Second, his leadership with flute and clarinet are unusual in a field dominated by oud and derbecki players. Third, Chimera is singular, one of the hippest albums blending rock and jazz with oriental music.

 MEMBERS: Gus Vali (tenor saxophone, soprano C clarinet) * Joe Farrell (tenor saxophone, soprano flute) * Joe Beck (guitar) * Charlie Palmieri (Fender Rhodes piano) * Steve Gadd (drums) * George Mgrdichian (oud) * Mohamed El Aakad (kunun) * Bernie Leighton (piano) * Tony Price (tuba) * Chet Amsterdam (bass) * Frank Malabe (conga drum) * Johnny Valentine (guitar, dudook, tambur, zurna) * George Mangas (buzukie) * Sourian Baronian (G clarinet, dumbek, dudook)

Πηγή: hippy-djkit

Ακούστε δύο τραγούδια από το δίσκο και αναζητείστε τον. Δεν θα τον βρείτε εύκολα.

Mustafa

Nots

Άλλος ένας δίσκος του Gus Vali, όταν ήταν νέος και ωραίος "OLI MAZI". Εμφανίστηκε στη δισκογραφία και με το όνομα "Chris Vardakis. Μάλλον για "ασυμφωνία" συμφερόντων των δισκογραφικών ετερειών.

   1.THELO KITRINA NA VALIS

   2.ISTE GINEKES

  3.WALTZ MEDLEY(PERISTERI-TA DIKA  SOU TA MATIA-TO REFRAIN THS AGAPIS)

  4.AYTOS

  5.TA PALAMAKIA

 6.MEDLEY (EGIOTISSA-OPIOS EGHI YIA KAI NEIATA-GERAKINA)

  7.MEDLEY (ISE TO LIMANI MOU-SAN KITO TA MATIA SOU-ANDIO ATHENA)

  8.MIN THARIS

  9.ENA KARAVE APO TI CHIO

10.KAPETANA ANDREA ZEMPO

Ακούστε τρία τραγούδια από το δίσκο "OLI MAZI"

Άλλοι σύνδεσμοι για τον Gus Vali
Record Fiend
Καφέ Σεβάχ
Hip Wax

Μελοποιημένοι ποιητές

1.Νίκος Εγγονόπουλος (21 Οκτωβρίου 1907 - 31 Οκτωβρίου 1985)

 Ο Νίκος Εγγονόπουλος του Παναγιώτου ήταν Έλληνας καθηγητής του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, ζωγράφος, σκηνογράφος και ποιητής. Θεωρείται ένας από τους μείζονες εκπροσώπους της γενιάς του '30, ενώ αποτέλεσε και έναν από τους κύριους εκφραστές του υπερρεαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Το έργο του περιλαμβάνει ακόμα μεταφράσεις, κριτικές μελέτες και δοκίμια. Ποιήματα του Εγγονόπουλου έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά, δανικά, πολωνικά, ουγγρικά και τη βενετική διάλεκτο. Επιπλέον έχουν μελοποιηθεί από το Νίκο Μαμαγκάκη και τον Αργύρη Κουνάδη, ο οποίος έγραψε τη μουσική υπόκρουση στο ποίημα Μπολιβάρ για το δίσκο της εταιρίας Διόνυσος, σε απαγγελία του ίδιου του Εγγονόπουλου.Το έτος 2007 ανακηρύχθηκε από τον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας ως "Έτος Ν. Εγγονόπουλου".

Συνέχεια ΕΔΩ

http://www.engonopoulos.gr/

Ν.Εγγονόπουλος ΕΔΩ 

Πολιτικό Καφενείο ΕΔΩ 

Τραγούδια στο ΙΝΦΟ ΣΤΙΧΟΙ 

2.Νίκος Γκάτσος (8 Δεκεμβρίου 1911 – 12 Μαϊου 1992) 

Ο Νίκος Γκάτσος γεννήθηκε στην Ασέα Αρκαδίας από τους αγρότες Γεώργιο Γκάτσο και Βασιλική Βασιλοπούλου. Σε ηλικία πέντε ετών έμεινε ορφανός από πατέρα, ο οποίος, από τους πρώτους μετανάστες στην Αμερική, πέθανε στο πλοίο και τον πέταξαν στον Ατλαντικό.

Τέλειωσε το Δημοτικό στην Ασέα και το Γυμνάσιο στην κοντινή Τρίπολη, όπου γνώρισε τα λογοτεχνικά βιβλία, τις μεθόδους αυτοδιδασκαλίας ξένων γλωσσών, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Έτσι, όταν το 1930 μετέβη στην Αθήνα για να εγγραφεί στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (διέκοψε μετά το δεύτερο έτος), ήξερε αρκετά καλά Αγγλικά και Γαλλικά, είχε μελετήσει τον Παλαμά, τον Σολωμό και το δημοτικό τραγούδι και παρακολουθούσε τις νεωτεριστικές τάσεις στην ποίηση της Ευρώπης.

Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του και την αδερφή του και άρχισε να έρχεται σε επαφή με τους λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής. Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του, μικρά σε έκταση και με κλασικό ύφος, στα περιοδικά "Νέα Εστία" (1931-32) και "Ρυθμός" (1933). Την ίδια περίοδο δημοσίευσε κριτικά σημειώματα στα περιοδικά "Μακεδονικές Ημέρες", "Ρυθμός" και "Τα Νέα Γράμματα" (για τον Κωστή Μπαστιά, την Μυρτιώτισσα και τον Θράσο Καστανάκη αντίστοιχα), ενώ αργότερα συνεργάστηκε με τα "Καλλιτεχνικά Νέα" και τα "Φιλολογικά χρονικά". Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία του με τον Οδυσσέα Ελύτη το 1936. Συνδέθηκε με το ρεύμα του ελληνικού υπερρεαλισμού.
Συνέχεια ΕΔΩ 
http://gatsosnikos.blogspot.com/   
ΑRCADIA ΕΔΩ 
Τραγούδια  στο ΙΝΦΟ ΣΤΙΧΟΙ

για το facebook ΕΔΩ

3.Φώτης Αγγουλές (1910 - 28 Μαρτη 1964)

Του Δημήτρη Γκιώνη (από Ελευθεροτυπία)

Ο Φώτης Αγγουλές γεννήθηκε στον Τσεσμέ, στα παράλια της Μικράς Ασίας, απέναντι από τη Χίο. Ψαρομανάβης ο πατέρας του, Αγγουλές το παρατσούκλι του, που ο Φώτης προτίμησε από το Χονδρουδάκης, το πραγματικό τους επώνυμο. Με τον πόλεμο του 1914-18 και το διωγμό των χριστιανών της Τουρκίας, η οικογένεια πέρασε στη Χίο, όπου κι εκεί ο πατέρας ασχολήθηκε με την ψαρομαναβική.
Καλός στα γράμματα ο Φώτης, αλλά άτακτος. Έβγαλε δεν έβγαλε τη Β' Δημοτικού. Μια μέρα, όταν ο δάσκαλος τον φώναξε στον πίνακα, πήδηξε από το παράθυρο και δεν ξαναπάτησε. Προτίμησε, για την ώρα, να βοηθάει τον πατέρα του.
Σε ηλικία 14-15 χρόνων διάβασε κάποιο ποίημα σε εφημερίδα, εντυπωσιάστηκε κι άρχισε να σκαρώνει στίχους. Άφησε τον πατέρα του και τα ψάρια και πήγε μαθητευόμενος τυπογράφος στην τοπική εφημερίδα «Ελευθερία», όπου γνωρίστηκε και με νέους διανοούμενους της περιοχής.
Και κάποια στιγμή, ενώ η Ελλάδα δοκιμαζόταν από πολιτικές και πολεμικές αναταραχές, αρχίζει να δημοσιεύει τα δικά του ποιήματα. Ένα σατιρικό του ποίημα κατά του δικτάτορα Μουσολίνι στην εφημερίδα «Αλήθεια» τον οδηγεί από την ντόπια εξουσία στο δικαστήριο. Αθωώνεται, αλλά είναι πια σημαδεμένος αριστερός και «επικίνδυνος» ώς το θάνατό του.
Ακολουθεί μια περιπετειώδης ζωή: στράτευση, Μέση Ανατολή, βοηθητικός λόγω φρονημάτων, σαλπιστής, ασυρματιστής, αποσπασμένος στην Ιερουσαλήμ, να τυπώνει στο τυπογραφείο του Πατριαρχείου το στρατιωτικό ψυχαγωγικό περιοδικό «Ελλάς».
Συνέχεια ΕΔΩ
Βιογραφικό από το Δ.Σέρβο (Ριζοσπάτης) ΕΔΩ 
για το facebook ΕΔΩ 
Τραγούδια στο ΙΝΦΟ ΣΤΙΧΟΙ

4.Νικηφόρος Βρεττάκος (1 Ιανουαρίου 1912 - 4 Αυγούστου 1991)

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος Γεννήθηκε στις Κροκεές Λακωνίας. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στο πατρικό του κτήμα στην Πλούμιτσα, κοντά στον Ταΰγετο και τα μαθητικά του στις Κροκεές και το Γύθειο, από το Γυμνάσιο του οποίου αποφοίτησε. Νέος εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για σπουδές που δεν πραγματοποίησε και άσκησε διάφορα επαγγέλματα ως ιδιωτικός υπάλληλος (1930-1938) και έπειτα ως δημόσιος υπάλληλος (1938-1947) και ως φιλολογικός συντάκτης περιοδικών και εφημερίδων. Πήρε μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940-41 και ύστερα στην Εθνική Αντίσταση. Το 1954 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά. Την περίοδο της δικτατορίας (1967-74) έζησε αυτοεξόριστος σε χώρες της Ευρώπης.

Ο Νικηφόρος Βρεττάκος είναι ένας σημαντικός σύγχρονος Έλληνας ποιητής, που διακρίνεται για τον βαθύτατο ανθρωπισμό της ποίησής του και την ιδιομορφία των εμπνεύσεών του. Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Υπήρξε μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Πήρε μέρος σε πολλά ποιητικά συνέδρια και φεστιβάλ στο Λονδίνο, στην Αχρίδα της τότε Γιουγκοσλαβίας κ.α. Τιμήθηκε με δύο Πρώτα Κρατικά Βραβεία (1940 και 1956), το Βραβείο Εθνικής Αντίστασης (1945), το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1976), με το βραβείο Ουράνη κ.ά. Το 1980 πραγματοποίησε τα αποκαλυπτήρια του μνημείου του «αγνώστου ναυτικού» στο λιμάνι του Γυθείου.

Το 1987 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν κάτοικος Αθηνών (οδός Φιλολάου) και ομιλούσε Γαλλικά και Ιταλικά. Ο Νικηφόρος Βρεττάκος απεβίωσε στις 4 Αυγούστου του 1991. Ο Δήμος Αθηναίων απονέμει ένα λογοτεχνικό βραβείο στη μνήμη του. Το Αρχείο του έχει δωρηθεί και σώζεται στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης.

Συνέχεια ΕΔΩ

Περισσότερα στο "Τέχνη και Ποίησις" ΕΔΩ 

Τραγούδια στο ΙΝΦΟ ΣΤΙΧΟΙ

5.Ανδρέας Εμπειρίκος (2 Σεπτέμβρη 1901 - 3 Αυγούστου 1975)  

Ο Ανδρέας Εμπειρίκος, απόγονος της παλιάς οικογενείας των  Μπειρίκων της Άνδρου και της κατά το ήμισυ ρωσικής καταγωγής Στεφανίας Κυδωνέως, γεννήθηκε στη Βράιλα της Ρουμανίας το 1901. Το 1908 η οικογένειά του εγκαθίσταται οριστικά πλέον στην Αθήνα, όπου ο ποιητής τελειώνει τις γυμνασιακές του σπουδές. Μετά από φοίτηση ενός έτους στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1919-1920), διακόπτει τις σπουδές του και φεύγει για την Ελβετία, προκειμένου να ασχοληθεί με τις οικονομικές επιστήμες.

 Καθ' όλη τη δεκαετία του 1920 κινείται μεταξύ Ελβετίας, Λονδίνου και Παρισιού, για να εγκατασταθεί τελικά το 1925 στη γαλλική πρωτεύουσα, όπου και θα ασχοληθεί συστηματικά με τη ψυχανάλυση, την οποία θα μελετήσει όχι μόνο ως θεωρία, αλλά και ως πρακτική και θεραπευτική. Καθοριστική υπήρξε η γνωριμία του με το Rene Laforgue, μέλος της νεοσύστατης «Ψυχαναλυτικής Εταιρείας Παρισιού».

Συνέχεια ΕΔΩ 

Βικιπαίδεια ΕΔΩ

"Εις την Οδόν των Φιλελλήνων" Απαγγέλει ο ίδιος ΕΔΩ

Τραγούδια στο ΙΝΦΟ-ΣΤΙΧΟΙ

6.Κώστας Καρυωτάκης (30 Οκτωβρίου 1896 – 21 Ιουλίου 1928)

Ο Κώστας Καρυωτάκης ήταν Έλληνας ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Τρίπολη στις 30 Οκτωβρίου 1896 και αυτοκτόνησε στην Πρέβεζα το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1928. Θεωρείται ως ο κυριότερος εκφραστής της σύγχρονης λυρικής ποίησης και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από τριάντα γλώσσες. Η ποίησή του διδάσκεται σε αρκετά Πανεπιστήμια της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού. Για το έργο του έχουν γραφεί εκατοντάδες εργασίες και βιβλία, πραγματοποιήθηκαν δε δεκάδες ειδικά συνέδρια.

Ήταν δευτερότοκο παιδί του νομομηχανικού Γεώργιου Καρυωτάκη, με καταγωγή από τη Συκιά Κορινθίας, και της Αικατερίνης Σκάγιαννη από την Τρίπολη. Στο σπίτι που γεννήθηκε ο ποιητής ,εκεί σήμερα στεγάζεται η διοίκηση του εκεί Πανεπιστημίου. Είχε μία αδελφή ένα χρόνο μεγαλύτερή του, τη Νίτσα, που παντρεύτηκε το δικηγόρο Παναγιώτη Νικολετόπουλο, και έναν αδελφό μικρότερο, το Θάνο, που γεννήθηκε το 1899 και σταδιοδρόμησε ως τραπεζικός υπάλληλος. Λόγω της εργασίας του πατέρα του, η οικογένειά του αναγκαζόταν να αλλάζει συχνά τόπο διαμονής. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στη Λευκάδα, το Αργοστόλι, τη Λάρισα, την Πάτρα, την Καλαμάτα, την Αθήνα (1909-1911) και τα Χανιά όπου έμειναν ως το 1913 λόγω των συνεχών μεταθέσεων του πατέρα του. Στην εφηβική του ηλικία 1909-1911 βρέθηκε στην Αθήνα και από το 1911-1913 στα Χανιά. Εκεί ερωτεύτηκε την Άννα Σκορδύλη. Αποφοίτησε το 1913 από το 1ο Γυμνάσιο Χανίων με βαθμό «λίαν καλώς». Από νεαρή ηλικία, περίπου δεκαέξι ετών, δημοσίευε ποιήματά του σε παιδικά περιοδικά, ενώ το όνομά του αναφέρεται και σε διαγωνισμό διηγήματος της Διαπλάσεως των παίδων.

Συνέχεια ΕΔΩ

Περισσότερα σε πολυτονικό ΕΔΩ

Βιογραφικά, φωτογραφίες, ποιήματα ΕΔΩ

Η τελευταία επιστολή πριν την αυτοκτονία ΕΔΩ

Τραγούδια στο ΙΝΦΟ ΣΤΙΧΟΙ

7.Μαρία Πολυδούρη (1 Απρίλη 1902 - 29 Απρίλη 1930)

Η Μαρία Πολυδούρη  γεννήθηκε  στη Καλαμάτα. Όταν τέλειωσε το γυμνάσιο στη πατρίδα της γράφτηκε στη Νομική Σχολή Αθηνών χωρίς όμως ποτέ να πάρει πτυχίο. Διορίστηκε υπάλληλος κι εργάστηκε σε διάφορες νομαρχίες, παράλληλα έγραφε ποιήματα. Το 1927 ταξίδεψε στο Παρίσι, αλλά γύρισε άρρωστη από φυματίωση. Τελικά μπήκε στο νοσοκομείο Σωτηρία, αλλά ήτανε πλέον αργά. Το 1930 πέθανε 28 χρονών.
     Έγραψε δυο ποιητικές συλλογές: «Τρίλιες Που Σβήνουν» κι «Ηχώ Στο Χάος». Η ζωή κι η ποίησή της ήταν επηρεασμένη από την άτυχη σχέση της με τον Καρυωτάκη, γνωστό πεισιθάνατο ποιητή των «Νηπενθών». Δεν έζησε αρκετά ώστε να ολοκληρώσει τη ποιητική της προσπάθεια. Οι στίχοι της είν' ατημέλητοι και τους διακρίνει μελαγχολία, ρέμβη και διάθεση για φυγή.
     Είναι μια μορφή πολύ δύσκολης αντιμετώπισης. Γιατί ενώ έλκει ισχυρά το μελετητή, να τη πλησιάσει και να εμβαθύνει στη προσωπικότητά της, την ίδια στιγμή δε τον βοηθάει, καθώς ήρθε κι έφυγε από τη ζωή σαν αστραπή, χωρίς να προσγειωθεί κι υπάρξει σα συνηθισμένος άνθρωπος. Όταν ακολουθήσουμε τη πορεία του βίου της, αν μελετήσουμε τη ποίησή της, όταν εντρυφήσουμε λέξη προς λέξη, στα ημερολόγιά της και των ανθρώπων που την αγάπησαν και τη γνώρισαν, όταν η σκέψη μας είναι κατάμεστη απ' όλ' αυτά τα συγκεντρωμένα στοιχεία, τότε δηλαδή που ο μελετητής πιστεύει πως είν' έτοιμος να καταστρώσει τα συμπεράσματά του, τότε ακριβώς αντιλαμβάνεται πόσο προβληματική παρουσιάζεται η προσωπικότητα της.

Συνέχεια, στο "περί...γραφής" blog  ΕΔΩ

Η Λιλή Ζωγράφου γράφει για Πολυδούρη και Καρυωτάκη ΕΔΩ 

Ανεπίδοτη (τελευταία) επιστολή της Μαρίας Πολυδούρη ΕΔΩ 

Τραγούδια στο ΙΝΦΟ ΣΤΙΧΟΙ 

 

8.Μιχάλης Κατσαρός (1919 – 1992)

Κατσαρός λέγομαι, επίθετον παραληφθέν από ετών, ποιητής το επάγγελμα στίχων κι' ακόμα ποιητής ωδών και τραγουδιών. Ας πω και για μένα όπως ρήτωρ για την Μαρία από άμβωνα κρητικόν. Όχι ποιος είμαι και τι ζητώ αλλά τι κάνω μία μέρα.

Πιστέψατέ με ξυπνώ σε σεντόνια όπου τα υφαίναν ειδικώς για ηδονή και πλένω το πρόσωπό μου.

Μετά περπατώ σε αλλέες πάρκα δρόμους καφετηρίες μετά μπαίνω σε τρόλεϋ λεωφορεία τραίνα και εστιατόρια θαυμάζω κότες ψητές ίστερ λαμ πομ ντε τερ βόδια αρνιά αρακά κατάλογοι μαγειρείων ρεστωράν και γράφω: 0 + 0 = 0.

Πιστέψατέ με γράφω ποιήματα όπως αυτό το βιβλίο και το άλλο και πάω στο σινεμά βλέπω το έργο βλέπω το γήπεδο βλέπω τη σκηνή θεάτρου.

Το βράδυ πάντα γράφω επιστολές σε φίλους εραστές και γυναίκες με χρυσά φύλλα συκής ντροπής και αργά τα μεσάνυκτα κοιμάμαι τέλειωσε η ημέρα έζησα και διηγούμαι σαν ποιητής και γω για μένα.

Τι να προσθέσω, ότι όλη η μέρα είχε από μένα κατέβει ότι ο ήλιος έλαμπε και ότι έζησα σαν Ντενίσοβιτς μια μέρα;

Αν είναι περίεργη τότε φορέστε μια κάπα και όλοι, ας κατεβείτε επιτέλους να ζήσετε πάλι αυτή τη δική μου μέρα.

Κατσαρός λέγομαι. Πιστέψτε με, δεν θα με συναντήσετε.

Περισσότερα στο Ανθολόγιο Αυτοβιογραφικών Κειμένων  ΕΔΩ

Βιογραφία-Εργογραφία στο  greekbooks.gr

"Κατά Σαδδουκαίων" απαγγελία στο Ηρώδειο (1988) ΕΔΩ 

"Αντισταθείτε" απαγγελία από τον ίδιο ΕΔΩ 

Τραγούδια στο ΙΝΦΟ ΣΤΙΧΟΙ


 

ANAPARASTASIS - ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΙΣ / JANNI CHRISTOU - ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

Anaparastasis: Life And Work of Jani Christou (1926-1970)
a documentary by Costis Zouliatis

Even though today he remains a great stranger, Jani Christou (1926-1970) stands among the greatest figures of the 20th century music avant-garde. His work is characterized by a rare uniformity and consistency, regarding not only the pioneering means which he introduced in the world of sounds and the innovatory music systems, but also his own philosophical universe which runs through and inspires his compositions: the myth, the transcendent, the mysticism, the primordial, the ritual, the unapproachable, the panic, the hysteria... With Christou's early death in a tragic accident, on his birthday, in January 8th 1970, the world of contemporary music lost one of the most thrilling and provocative talents.
The documentary attempts to illustrate the personality and the spirit of this great thinker of art and follow the path of his short life, which has always been interwoven with art and his meaning of offering to humanity and civilization. Through the presentation of composer's works and rare audiovisual documents, as well as interviews with all the creative and friendly circle in which Christou was linked, the film toils to bring us closer to the mystery that this great artist left behind and, at a second reading, sets the concern for all the great moments of art that sometimes historical and era circumstances hide in their shadows.

Director & researcher: Costis Zouliatis
Editing: Kleitos Kyriakides
Sound: Dimitris Miyakis
(c) 2004-2011, Costis Zouliatis & G.A.L.P. Pictures

Δείτε το συναρπαστικό Trailer διάρκειας 10 λεπτών!

Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970)
ένα ντοκιμαντέρ του Κωστή Ζουλιάτη

Ο Γιάννης Χρήστου (1926-1970) συγκαταλέγεται στις μεγάλες μορφές της μουσικής πρωτοπορίας του 20ου αιώνα, αν και ουσιαστικά αποτελεί σήμερα έναν μεγάλο άγνωστο. Το έργο του χαρακτηρίζεται από σπάνια ενότητα και συνέπεια, τόσο ως προς τις πρωτοποριακές τομές που εισήγαγε στον κόσμο των ήχων και στα καινοτόμα μουσικά συστήματα, όσο και ως προς το φιλοσοφικό του σύμπαν το οποίο εμπνέει και διαπνέει τις συνθέσεις του: ο μύθος, το υπερβατικό, ο μυστικισμός, το αρχέγονο, η τελετουργία, το απρόσιτο, ο πανικός, η υστερία... Με τον πρόωρο θάνατό του σε τραγικό δυστύχημα την 8η Ιανουαρίου του 1970, ανήμερα των γενεθλίων του, ο κόσμος της σύγχρονης μουσικής στερείται ένα από τα πλέον συναρπαστικά και προκλητικά ταλέντα του.

Η ταινία αποπειράται να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα και το ιδιαίτερο πνεύμα αυτού του μεγάλου στοχαστή της τέχνης και να ακολουθήσει τη διαδρομή της σύντομης ζωής του, η οποία πάντοτε ήταν συννυφασμένη με την τέχνη του και την προσφορά του στην ανθρωπότητα και τον πολιτισμό.
Μέσα από την παρουσίαση της εργογραφίας του συνθέτη, με σπάνια οπτικοακουστικά ντοκουμέντα, αλλά και συνεντεύξεις με όλο σχεδόν το δημιουργικό και φιλικό κύκλο με τον οποίο συνδέθηκε, το ντοκιμαντέρ αυτό αγωνιά να μας φέρει πιο κοντά στο μυστήριο που άφησε πίσω του ο σπουδαίος δημιουργός και να μας κάνει να αναρωτηθούμε για όλες τις μεγάλες στιγμές της τέχνης που συνήθως οι εποχικές συγκυρίες κρύβουν στη σκιά τους.

Σκηνοθεσία, Έρευνα: Κωστής Ζουλιάτης
Μοντάζ: Κλείτος Κυριακίδης
Ήχος: Δημήτρης Μυγιάκης

website
http://anaparastasis.info/

youtube
http://www.youtube.com/user/AnaparastasisDoc

vimeo
http://www.vimeo.com/anaparastasis

facebook
http://on.fb.me/jYMCrb

twitter
http://twitter.com/anaparastasis

Anaparastasis 

Από το: iNews.gr / Συντάκτης: Ηλίας Πυκνάδας

H ζωή και το έργο του του πρόωρα χαμένου Γιάννη Χρήστου – της μεγάλης αυτής μορφής της μουσικής πρωτοπορίας του 20ου αιώνα – είναι το αντικείμενο του ντοκιμαντέρ που δημιουργεί αυτή την περίοδο o Κωστής Ζουλιάτης.  Ας πάρουμε μια πρόγευση αλλά και ας ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του δημιουργού για οικονομική ενίσχυση.

Πέρα από το γεγονός λοιπόν ότι αναμφίβολα ο Γιάννης Χρήστου υπήρξε ο μεγαλύτερος των πρωτοπόρων της σύγχρονης μουσικής, αφήνοντας πίσω του έργα αλλά και μύθο, αποτελεί στην ουσία και έναν “άγνωστο” για το ευρύ κοινό και σίγουρα δεν γνώρισε και την καταξίωση που του αρμόζει, όπως ο Ιάννης Ξενάκης.

Γεννημένος το 1926 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς, έως τον αιφνίδιο θάνατό του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1970 την ημέρα μάλιστα τον γενεθλίων του, ο Χρήστου άφησε πίσω του ένα σημαντικό αλλά και ανολοκλήρωτο  έργο αλλά και μία σύντομη και ταυτόχρονα συναρπαστική ζωή, η οποία σφυρηλατήθηκε δίπλα σε άλλους ιστορικά μεγάλους όπως οι Ludwig Wittgenstein, Bertrand Russell, Hans Ferdinand Redlich, Carl Jung, Στέφανος Βασιλειάδης και Κάρολος Κουν.

Ο Κωστής Ζουλιάτης - πάντα δραστήριος και  γνώριμός μας κυρίως από τους Night On Earth και τους Paracrousis αλλά και από τις πολλές άλλες δουλειές του ως μουσικός του αυτοσχεδιασμού και μουσικός επιμελητής θεατρικών παραστάσεων και μικρού μήκους ταινιών – έχει αφιερώσει τα τελευταία 10 χρόνια σχεδόν της ζωής του στην έρευνα του έργου και της ζωής του Γιάννη Χρήστου. Μάλιστα, είναι και υποψήφιος διδάκτωρ στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Κέρκυρα) με θέμα τη φιλοσοφική σκέψη του Γιάννη Χρήστου, όπως αυτή προκύπτει από τα χειρόγραφά του.

Ως work-in-progress,  ο Ζουλιάτης έχει παρουσιάσει αποσπάσματα των ντοκουμέντων που έχει καταγράψει ή έχουν βρεθεί στα χέρια του, στο πλαίσιο διαλέξεων και παρουσιάσεων αρκετές φορές από το 2005 έως και σήμερα. Πλέον όμως, για πρώτη φορά, στη νέα ολοκληρωμένη μορφή του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ “Anaparastasis“πρόκειται να συγκεντρωθούν και να συνδεθούν όλες οι αναφορές, πληροφορίες, τεκμήρια και ντοκουμέντα που έχουν παρουσιαστεί μέχρι τώρα, μαζί με υλικό που έχει προκύψει από τη συνεχή έρευνα στο Αρχείο Χρήστου, καθώς και σπάνιο αρχειακό υλικό από τηλεοπτικά αφιερώματα και θεατρικά αρχεία.

Υπογράφοντας την έρευνα και την σκηνοθεσία ο Κωστής Ζουλιάτης επιχειρεί  για πρώτη φορά μέσα από το “Anaparastasis” να παρουσιάσει σε επίπεδο συνολικής καταγραφής τον βίο και του έργο του σπουδαίου Έλληνα συνθέτη αλλά και την προσωπικότητα και το ιδιαίτερο πνεύμα αυτού του μεγάλου στοχαστή της τέχνης,  ακολουθώντας τη διαδρομή της σύντομης ζωής του Χρήστου, η οποία ήταν πάντοτε συννυφασμένη με την τέχνη του και την προσφορά του στην ανθρωπότητα και τον πολιτισμό.

Στο επίσημο website της ταινίας http://anaparastasis.info μπορείτε να διαβάσετε πολλές περισσότερες πληροφορίες για τον Γιάννη Χρήστου, τον Κωστή Ζουλιάτη και το ντοκιμαντέρ.

Επίσης, και πολύ σημαντικό για την πετυχημένη ολοκλήρωση του ντοκιμαντέρ, είναι το κάλεσμα του δημιουργού του ντοκιμαντέρ για συνεισφορά του κοινού, το οποίο στηρίζουμε και σας παραθέτουμε:

Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ TOY KOINOY ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ

Ως κοινωνοί του έργου που άφησε παρακαταθήκη ο Χρήστου, αλλά και ως θεατές μιας ταινίας που αφιερώνεται εξ ολοκλήρου στο έργο αυτό, το κοινό έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει στην παραγωγή της ταινίας. Παρ’ότι παράλληλα γίνονται προσεγγίσεις και επαφές προς ανεύρεση συμπαραγωγών, η συνδρομή από πλευράς κοινού είναι, για πολλούς λόγους, η πλέον σημαντική και καθοριστική: είτε στηρίζοντας μέσω οικονομικής συνεισφοράς (donation) είτε δημοσιοποιώντας και διαδίδοντας με κάθε μέσο και τρόπο την προσπάθεια και τους σκοπούς των δημιουργών. Στην ουσία, μέσω της οικονομικής συνεισφοράς, εξασφαλίζει κανείς ένα αντίτυπο της ταινίας (ή μια εξόχως προνομιακή τιμή αγοράς), ενώ παράλληλα βοηθά αποτελεσματικά στην κάλυψη του κόστους παραγωγής της εκ των προτέρων, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την καλλιτεχνική ακεραιότητα και τεχνική αρτιότητα της όλης κίνησης.

Στο website της ταινίας http://anaparastasis.info, πατώντας στο donate, βρίσκει κανείς αναλυτικές οδηγίες τόσο για τους τρόπους συνεισφοράς όσο και για εκείνα που παρέχονται στον κάθε χορηγό βάσει μιας κλίμακας των χορηγούμενων ποσών. Οι δωρεές γίνονται είτε μέσω PayPal είτε μέσω τραπεζικού λογαριασμού (κατάθεση σε τραπεζικό κατάστημα ή μεταφορά μέσω e-banking).

Τι γράφει ο //ΠαραλληλοΓράφος// 
(Μεταφέρει η Jaquou Utopie) 

 Για πρώτη φορά σε επίπεδο συνολικής καταγραφής του βίου και του έργου του Έλληνα συνθέτη, η προσωπικότητα και το ιδιαίτερο πνεύμα αυτού του μεγάλου στοχαστή της τέχνης συντίθενται μέσα από μια μεγάλου μήκους ταινία-ντοκιμαντέρ -της οποίας την έρευνα και σκηνοθεσία υπογράφει ο Κωστής Ζουλιάτης- ακολουθώντας τη διαδρομή της σύντομης ζωής του Χρήστου, η οποία ήταν πάντοτε συννυφασμένη με την τέχνη του και την προσφορά του στην ανθρωπότητα και τον πολιτισμό

Περισσότερα ΕΔΩ 

Τι γράφει η kathimerini.gr 

Του Ηλια Mαγκλινη

Ο μυστηριώδης Γιάννης Χρήστου

Ενα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ για τον μεγάλο συνθέτη ολοκληρώνεται αυτή την εποχή

ΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ. Κανένας δεν γνωρίζει ποιο θα ήταν το πρόσωπο της σύγχρονης λόγιας μουσικής αν το 1970 δεν χανόταν τόσο πρόωρα και τραγικά ο Γιάννης Χρήστου. Γνωστός στο μουσικόφιλο κοινό για την ηρακλείτεια «Εναντιοδρομία», τον «Επίκυκλο», το «Μυστήριον» κ.ά., ο Χρήστου γεννήθηκε στην Ηλιούπολη, βορειοανατολικά του Καΐρου, το 1926. Επέδειξε από νωρίς ενδιαφέρον στη φιλοσοφία και στο Κέμπριτζ παρακολούθησε μαθήματα των Βίτγκενσταϊν και Μπέρτραντ Ράσελ. Σπούδασε μουσική, περνώντας από τη Ρώμη, ενώ στη Ζυρίχη παρακολούθησε διαλέξεις του Καρλ Γιουνγκ.
Περισσότερα ΕΔΩ
 

Ένα σύντομο βιογραφικό του σκηνοθέτη

Ο Κωστής Ζουλιάτης γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα και μέχρι τώρα έχει καταπιαστεί μόνο με ήχους και εικόνες. Σπούδασε μουσική στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Κέρκυρα), όπου επίσης είναι υποψήφιος διδάκτωρ, με θέμα τη φιλοσοφική σκέψη του Γιάννη Χρήστου, όπως αυτή προκύπτει από τα χειρόγραφά του. Είναι ιδρυτικό μέλος διαφόρων μουσικών σχημάτων (Night On Earth, Paracroussis κ.α.) για τα οποία συνθέτει μουσική και συμμετέχει ως μουσικός και αυτοσχεδιαστής, ενώ παράλληλα πραγματοποιεί και σόλο-πιανιστικές εμφανίσεις. Έχει συμμετάσχει σε θεατρικές παραστάσεις ως πιανίστας και μουσικός επιμελητής, έχει συνθέσει μουσική για ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ και έχει σκηνοθετήσει βίντεο-φιλμ μικρού μήκους και μουσικά βίντεο, συμπεριλαμβανομένου ενός μικρού πορτρέτου του σύγχρονου Έλληνα συνθέτη Δημήτρη Δραγατάκη. Η σπουδή του στον κινηματογράφο αφορά το έργο και τις διδαχές των Εντ Γουντ, Αντρέι Ταρκόφσκι και Καραβάτζιο, καθώς και μια συγκλονιστική διάλεξη του διευθυντή φωτογραφίας Κρίστοφερ Ντόιλ. Ως ερευνητής, εργάστηκε για χρόνια πάνω στη ζωή και το έργο του συνθέτη Γιάννη Χρήστου. Έχει υπογράψει τις δημοσιευμένες εργασίες: Μια μουσικολογική προσέγγιση του ‘A Love Supreme’ του Τζον Κολτρέιν και η σημασία του ως μορφή έκφρασης πνευματικού πάθους (2000), Πολιτική και μουσική στα έργα του Λουίτζι Νόνο (2003), Συμβολισμός στη μουσική του Άλμπαν Μπεργκ (2004), Γιάννης Χρήστου – Τ.Σ.Έλιοτ – Πήτερ ντι Σοτουά: Επτά επιστολές για Έξι τραγούδια (2010 – δημοσιευμένη στην περιοδική έκδοση του Εργαστηρίου Ελληνικής Μουσικής του Ιονίου Πανεπιστημίου), Γιάννης Χρήστου: Αλχημιστής των Ονείρων (2010 – δημοσιευμένη στο περιοδικό Δίφωνο).

Petalidiland

Λένε οι κακές γλώσσες πως "Μαζί τα φάγαμε" Εσείς τι γνώμη έχετε;

Alexandras Gravas   

Born in Germany, the Greek mezzo-soprano grew up in two very different cultures. She studied musicology, philosophy and German literature at the University of Frankfurt, voice with the London-based Loh Siew Tuan and the Hungarian teacher Dame Vera Rosza.

Her Greek roots have played a significant part in her developing career. The performance of Greek contemporary composers form an essential part o...f her recital programmes, alongside the German, French, Italian and English repertoire. She has premiered works written for her by renowned internationally acclaimed composers like Demosthenis Stephanidis, Mimis Plessas, Alexandros Karozas,, Francis James Brown, George Tsontakis, Achim Burg, Dante Borsetto, Harue Kunieda, Jonnusuke Yamamoto and Otto Freudenthal.

The great Greek composer Mikis Theodorakis chose her to sing the premieres of his symphonic songs RAVEN, EROS KE THANATOS and “Les dix Eluard” .

Alexandra sang the German and British premieres of the 16 Nikos Skalkottas songs in Wuerzburg and London (the Purcell Room/ Royal Festival Hall). She is the leader and founder of the London based ORAMA Ensemble.

Alexandra has performed in Germany (Alte Oper/Frankfurt, Radio Cologne, Radio Frankfurt, Munich Philharmonie), Great Britain ( Queen Elisabeth Hall, The Barbican, The Purcell Room, The Dukes Hall, The Bolivar Hall), Greece, Belgium, Vienna, Holland (Concertgebouw), Spain, Israel, Sweden, Cyprus, Hungary, Italy, the USA, Malaysia, Japan, and has appeared on German, Austrian, British, Greek, Cypriot, Canadian, Swedish, Turkish and Israeli television and radio.

Her recordings incl. recording of the symphonic work “Raven” by Mikis Theodorakis with the State Academic Cappella of St. Petersburg, conducted by the composer, OPERA by Dante Borsetto, Hommage a C. Cavafy and The Dream of Icarus by Alexandros Karozas, conducted by Richard Williams, Das Wort alter Steine and Unstete Wege by Achim Burg, “Blind Tears” by Demosthenes Stephanides, which won the Tomos Contemporary Music award in the USA.

Alexandra was invited to give the final concert in the Alte Oper Frankfurt/Germany, organised by the Greek Olympiad 2004 and the Greek Ministry of Culture, to mark the closing of the prestigious Frankfurt Book Fair, and gave also several concerts for the promotion of the Olympic games 2004 in Athens.

PRESS RELEASE

I first met Alexandra Gravas when we did an event together at the Queen Elizabeth Hall in London, and I was greatly struck by the power and beauty of her singing. I believe that this power and beauty derives from her passionate love of the music that she sings. She is, of course, technically a marvellous singer, and she has enormous vitality and presence on the stage, but her greatest ability is that of singing straight from the heart so that her music resonates in the heart of the listener. She has a vast repertoire that spans everything from Schubert’s songs to Greek lullabies, and she sings all of it with a profound understanding that music is more than just constructed sound.
Alexandra knows that it is about communication, and so she dedicates herself to communicating with all of us, disdaining the barriers of language and culture that the world has unkindly strewn in our path, in the same way that a bird flies over tank traps and borders without even knowing that they are there.
When I listen to Alexandra, even when it is only at the dinner table, and she has just put her knife and fork down in order to demonstrate a little piece of a song, I have the feeling that music comes not from her, but through her from somewhere beyond. She is among those who have been picked out as one of life’s messengers.
Louis de Bernieres (“Captain Corelli’s Mandolin”).
Read More
facebook Alexandras Gravas

Alexandras Gravas sing  

Mikis Theodorakis

Vassilis Tsitsanis

Manos Hadjidakis

Giannis Papaioannou

Frozen by Madonna, arr. by Constantine Caravassilis

Summertime by George Gershwin

Carmen, Habanera by Bizet

 Αλεξάνδρα Gravas

Η Ελληνίδα μεσόφωνος (mezzo soprano) διεθνούς φήμης καταφέρνει με εξαιρετική δύναμη και ομορφιά και τραγουδώντας μέσα από τη ψυχή της  να αγγίζει την καρδιά του κοινού της . Αυτό που κάνει την φωνή της τόσο ξεχωριστή είναι το ασύλληπτο βάθος και η λυρικότητα της. Η Αλεξάνδρα Γκράβας γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Γερμανία από γονείς Έλληνες μετανάστες.

Η Αλεξάνδρα κατέχει το μοναδικό αυτό χάρισμα του να μετατρέπει τα ρεσιτάλ της σε μια βαθιά, σχεδόν αισθησιακή εμπειρία για τους ακροατές της, ταυτίζοντας τέλεια λέξεις και μελωδία. Με την πλούσια, εκφραστική φωνή της ερμηνεύει με πάθος, εσωτερικότητα αλλά συνάμα απλότητα κάθε σύνθεση. Ο Louis de Bernieres ( Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλλι) γράφει στο Πρόλογο του Προγράμματος  “Coasts of Spirits”, Alte Oper Frankfurt : “ Η Αλεξάνδρα γνωρίζει πως πρόκειται για επικοινωνία, και θέτει ως στόχο της το να επικοινωνεί μαζί με όλους εμάς, περιφρονώντας τα εμπόδια λόγω γλώσσας και κουλτούρας που ο κόσμος σκληρά σκόρπισε στο δρόμο μας ... Έχω την αίσθηση πως η μουσική δεν έρχεται από αυτήν αλλά διαμέσου της, από κάποια άλλη διάσταση. Είναι μια από αυτούς που «επιλέχθηκαν» για να δώσουν στο κόσμο ένα νέο μήνυμα.

 Η Αλεξάνδρα Γκράβα είχε την ευκαιρία να μεγαλώσει σε δύο εντελώς διαφορετικές κουλτούρες : στο σχολείο με Γερμανική Κλασσική Μουσική και στο σπίτι με Ελληνικά Τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, του Χατζιδάκη και άλλων. Όσο αφορά την ταυτότητα της παραδέχεται πως η ίδια νοιώθει ως μια Ευρωπαία με ελληνική καρδιά.

 Η Αλεξάνδρα σπούδασε Μουσικολογία, Φιλοσοφία και Γερμανική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης και Τραγούδι με δύο από τις μεγαλύτερες δασκάλες που υπαρχουν στο Λονδίνο την Κινέζα Λο Σιουτ Ουάν , την Ουγγαρέζα Dame Βέρα Ρόζα αλλά  και την Sarah Walker.

Eχει εμφανισθεί σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως  Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο,  Ισπανία,  Σουηδία, Ολλανδία, Αυστρια, Ουγγαρια, Ελλάδα, Κύπρο, Μαλαισία, Η.Π.Α., Καναδά, Ιαπωνία, Λιβύη,  Αίγυπτο,  Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Ισραήλ.

 Ένα εντυπωσιακά ευρύ φάσμα τραγουδιών αποτελούν το ρεπερτόριο της Αλεξάνδρας : από άριες και κλασσικό μέχρι παραδοσιακό και μοντέρνο τραγούδι. Ως ένα πνεύμα ανοιχτό σε όλα τα είδη της Μουσικής δανείζει τη ξεχωριστή φωνή της στα πιο διαφορετικά της είδη.

Οι ελληνικές ρίζες της διαδραμάτισαν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην καριέρα της. Η εκτέλεση έργων μοντέρνων Ελλήνων συνθετών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ρεπερτορίου των ρεσιτάλ της, ενώ απαραίτητο συμπλήρωμα του αποτελούν έργα Γερμανών, Γάλλων, Ιταλών και Άγγλων συνθετών. Έχει κάνει τις πρεμιέρες των έργων διεθνώς γνωστών συνθετών όπως του Μίκη Θεοδωράκη, Δημοσθένη Στεφανίδη, Μίμη Πλέσσα, Αλέξανδρου Καρόζα, Νότη Μαυρουδή, Τζωρτζ Τσοντάκης, Francis James Brown, Achim Burg, Dante Borsetto, Harue Kunieda  Jonnusuke Yamamoto και Otto Freudenthal. Ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης την επέλεξε να ερμηνεύσει στη πρεμιέρα των συμφωνικών του τραγουδιών RAVEN, ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ  και “ Les dix Eluard”. Ερμήνευσε επίσης το 2004 την πρεμιέρα των «16 ανέκδοτων τραγουδιών για μέτσο-σοπράνο και πιάνο» του Νίκου Σκαλκώτα στη Γερμανία και Αγγλία  και συγκεκριμένα στο Würzburg και Λονδίνο (the Purcell Room/Royal festival Hall). Είναι επίσης η διευθύντρια και ιδρυτής του μουσικού σχήματος «Όραμα» που έχει ως βάση του το Λονδίνο.

Ο δίσκος της « Τυφλά Δάκρυα» με τραγούδια του Δημοσθένη Στεφανίδη κέρδισε το 2004 το πρώτο βραβείο στο διαγωνισμό ΤΟΜΟΣ (Contemporary Music Editions Price Competition) στις Ην. Πολιτείες Αμερικής.

 Προσκλήθηκε να δώσει το κονσέρτο που σηματοδοτούσε τη λήξη της γνωστής Έκθεσης Βιβλίου στη Φρανκφούρτη στην Alte Oper Frankfurt, που διοργανώθηκε από την Ελληνική Ολυμπιάδα 2004 και το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας. Ενώ το 2007 τραγούδησε  το opening recital του γνωστού Φεστιβάλ Τραγουδιού του Λονδίνου (London Song Festival 2007). Κορυφαίες εκδηλώσεις στον ελλαδικό χώρο ήταν  η εμφάνιση της το 2007 πλάι στον Μίμη Πλέσσα και Μάριο Φραγκούλη στο Ολυμπιακό Στάδιο και η προσωπική της συναυλία, την οποία έδωσε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 2008 υπό την αιγίδα του Δημάρχου Αθηνών.

Επιλεγμένα YouTube

Δείτε εδώ >>> Greek TV/ERT SAT, Alexandra Gravas